Wednesday, September 28, 2016

තනිකම












වදා දූ පුතුන් කැළ
හදා උස් මහත් කර
කල වයස පැමිණි කල
දීග දී සියලු දෙන

 බලා මුනුබුරන් කැළ
විසිර ගිය කැදලි වෙත
තනි වුනෙමි මහගෙදර
ඔබෙ පියතුමා සමඟ

 මහළු වී දිරා ගිය කය
පැමිණියා යන්න අවසන
ඔහු මගෙන් වෙන්වුණේ
යළිත් නොඑන ලෙසට

නිදන විට රෑ කලට
යහන වෙත යැවෙන විට
නෙත ගැටෙන රුවයි ඔබෙ
ඇත්තෙ තනිකමට අද



අකුරු කෙරුවෙ මේ වෙලාවේ
වර්ගය

1 comment:

Subscribe to: Post Comments (Atom)