Showing posts with label බෞද්ධ. Show all posts
Showing posts with label බෞද්ධ. Show all posts

Friday, October 14, 2016

අයං වස්සාන කාලෝ






හිරිකඩ පොදැලි නළ රැළි සුව සිසිල         ගෙන
දිරි බල වඩද්දි’ මිහිලිය දෙසට                      පැන
කිරිවැද පලබරින් තුරුලිය                     පුබුදුවන
සිරිබර “වස්සමයෙ” දිනු පින බලනු            මැන

දින දින බෝධි පූජා පන්සලෙහි                   ගමේ
බණ පිරිතෙහි බෙළෙන් හද දොස අඳුර    නිමේ
පින මහිමය “කටිනයෙහි” ‘වස්’ එළඹි      සමේ
ගෙන දී සසර කෙළවර මොක් සුවඳ         හැමේ

සීතල සුළං රැල් පැන එන                 අරුණෝදේ
හේවිසි, දවුල්, හොරණෑ, රාවය                    වීදේ
සාමෙන් පිබිද හැර දා සැම මත                බේදේ
චීවර වඩම්මන පෙර හැරටම                     ඈඳේ

මොක් සුව දෙන “කඨින” දා ගම හතර දෙසින්
එක්වෙති සහය දී සැම, පන්සලට        ගොසින්
නික්මී සක්දෙවින් බණ දම් අසනු             රිසින්
සක්මන් කරයි පැන බොදු උවසුවකු     වෙසින්




Monday, July 18, 2016

සැදැහැ පුද ( පින්බර ඇසල පුන් පොහොය දිනයක් වේවා )







බැති පුද සැදැහැ සිත් ඉපැදෙන ඇහැළ මහේ
පැහැවැද බුදුරැසින් පුන්සඳ කිරණ ඉහේ
විනිවිද වලා පිනි තැවරෙන සුදන ඇහේ
පිනිපොද වැටී මල් හිනැහේ ඇහැළ ගහේ

තුන් ලොව දිනුම දැන ගිහිගෙය හැරයාම
දැන් වුව පිය පදවි රාහුල පුතු ඊම
පෙන් නුව සත්වගට නිසි මං වැටහීම
පින් බර ඇසළ සිරි ගැනුමෙකි නොදැනීම

පන්සල තනන වඩු අවිපොදි පැතුම් රොද
වංචල සිත් නිවන සනසන ගිගුම් හද
මංගල දෙසුම මිගදායේ දහම් පද
පිංපල පිරිමකි ලොවුතුරු හැඟුම් මැද   

කිසිදා මතක දිය නොසිඳෙන සිතැඟි ළිඳේ
විහිදා මෙත් සිසිල සිතුවම් ළයෙහි ඇඳේ
පලඳා සතුට දද සේසත් අඹර බැඳේ
දළදා හිමි සඳුන් ජනතා සිරස රැදේ






Friday, July 8, 2016

අමාතාපුත්තික භය” යන ධර්මතා තුන



1. වයසට යාම 2. ලෙඩ දුක් හැදීම 3. මරණයට පත් වීම
මේ ධර්මතා තුන ලොවුතුරා බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් විශේෂ නාමයකින් හඳුන්වා ඇත්තේ “අමාතාපුත්තික භය” යන නමිනි. ඇයි මේ අමාතා පුත්තික භය යැයි සඳහන් කළේ? මේ ධර්මතා තුනට දරුවෝ යටත් වෙනකොට, ගොදුරු වෙනකොට දෙමවුපියො මොනතරම් ශක්තිමත්ව සිටියත් ගොදුරුවන මේ ධර්මතා තුනෙන් දරුවන් බේරාගැනීමට, රැක ගැනීමට, ආරක්‍ෂා කර ගැනීමට දෙමාපියන්ට හැකියාවක් හා පුළුවන්කමක් නැත. මේ ධර්මතා තුනට දෙමව්පියො, ගොදුරුවන විට ද දරුවන් මොනතරම් බලවන්තව සිටියත් ගොදුරු වන මේ ධර්මතා තුනෙන් දෙමව්පියන් බේරාගැනීමට, ආරක්‍ෂා කර ගැනීමට දරුවන්ට පුළුවන්කමක් නැත. 1 ජරාභයං (වයසට යෑම)
යම් දරුවෙකු මේ ලෝකයට බිහිවුණු දිනයේ පටන් මරණමඤ්චකය තෙක්ම වයසට යනව. තත්පරයෙන් තත්පරය විනාඩියෙන් විනාඩිය පැයෙන් පැය දවසින් දවස සතියෙන් සතිය මාසෙන් මාසෙ අවුරුද්දෙන් අවුරුද්ද වයසට යනවා. මේ කාරණය පිළිබඳව බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් ඉතාමත් ලස්සන උපමාවක් මෙසේ ගෙනහැර දක්වනව. අවුරුදු 100 ක් ජීවත් වන මනුෂ්‍යයෙක් දසක වශයෙන් කොටස් දහයකට බෙදා මෙසේ විවරණයක් ඉදිරිපත් කරනව. මා ඒ දශක දහය කොටස් දහයකට බෙදා මෙසේ ඉදිරිපත් කරනවා. දශක දහයේ කියාගෙන යන විට මා නතර වී සිටින්නේ කොතනද? මගේ ඊළඟ පියවර මොකක්ද? හිතා බලන්න දසක දහය නම් - මන්ද දශකය මන්ද දශකය යනු මෙලොවට බිහි වූ දිනයේ පටන් වසර 10 ක කාලපරිච්ඡේදය අම්මගෙ තාත්තගේ ආදරය උණුසුම සෙනෙහස ලබමින් හැදුනු වැඩුණු සහ හැදෙන වැඩෙන කාල පරිච්ඡේදයයි. ක්‍රීඩා දශකය ක්‍රීඩා දශකය යනු අවුරුදු දහයේ සිට විස්ස දක්වා කාලයයි. සෙල්ලම් කරනව. දුවනවා, පනිනවා, නටනව, අතපය කඩා ගන්නව, තුවාල කරගන්නව කෙළි දෙලෙන් ගත කරන සහ තරමක් විසේ ඇති නහයට අහන්නේ නැති කාල පරිච්ඡේදයකි. වර්ණ දශකය වර්ණ දශකය යනු අවුරුදු විස්සේ සිට තිහ දක්වා කාල පරිච්ඡේදයයි. මේ කාල පරිච්ඡේදය තුළ දී ශරීරය ලස්සන වෙන්න හැඩ වෙන්න ලස්සන කරගන්න හැඩ කරගන්න වෙරදරන කාලය වගේම ගිහි බන්ධනයට හෙවත් විවාහ ජීවිතයට ඇතුළත් වන කාල පරිච්ඡේදයයි. බල දශකය බල දශකය යනු අවුරුදු තිහේ සිට හතළිහ දක්වා කාලයයි. මෙම කාල පරිච්ඡේදය තුළදී ගතට වගේම හිතටත් හිතට වගේම ගතටත් අමුතු ප්‍රබෝධයක් අමුතු ශක්තියක් අමුතු බලයක් ලැබෙන කාල පරිච්ඡේදයකි. සමහරු හිතනව මොනවද මට කරන්න බැරි. ගස් ගල් පෙරලන්න හිතෙන කාල පරිච්ඡේදයකි. ප්‍රඥා දශකය ප්‍රඥා දශකය යනු අවුරුදු හතළිහේ සිට පනහ දක්වා කාලයයි. මේ කාල පරිච්ඡේදය තුළදී වෙනදා තිබුණු කලබලකාරී ස්වභාවයන් හුඟාක් දුරට අඩු එහෙත් ඉවසිලිවන්තව බුද්ධිමත්ව කටයුතු කරන කාල පරිච්ඡේදයයි. හානි දශකය හෙවත් නායන දශකය හානි දශකය යනු අවුරුදු පනහ, හැට දක්වා වූ කාලයයි. හානි යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ විනාශ වන බවයි. කන්දක් පාමුල උන් මිනිසා කන්ද මුදුනට නගිනව නැගගත් මේ මනුෂ්‍යයා නැවතත් පාමුලට බසිනව. පාමුලට බසිනව යනු පටන් ගත් තැනට එනවා කියන අදහසයි. බිලිඳු කාලයේ දී අපි හැමකෙනෙකුම උඩු අතටයි සයනය කළේ. උඩු අතට උන් බිලිඳු දරුවාගේ විපර්යාස නම් අනෙක් පැත්තට පෙරළීම, බඩගාගෙන යෑම, දණගසාගෙන යාම වැටි වැටි අල්ලාගෙන නැඟිටීමයි. එසේ අමාරුවෙන් කෙලින් කරගත් නගා සිටුවාගත් ශරීරය නැවත වැටෙන්නේ කොතනටදැයි බුද්ධිමත්ව සිතා බලමු. ප්‍රාග් භාර දශකය ප්‍රාග් භාර යනු අවුරුදු හැට හැත්තෑවයි. ප්‍රාග් නම් ඉදිරියට සතර නම් බර වීමයි. ඉදිරිය යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ මහපොළොව දෙසටයි. තව තවත් කායික දුර්වලතාවයන් වැඩිවීමයි. ප්‍රවංක දශකය ප්‍රවංක දශකය යනු හැත්තෑව, අසූව දක්වා අතර ඇති කාලයයි. ප්‍රා යන ඉදිරියයි. වංකයනු වක ගැසීමයි. ශරීරය ඉදිරියට නැමෙන ගතිය සහ බරවන ගතිය වැඩිවීමයි. තම ශරීරය තමාට අවනත නොවන ස්වභාවයයි. එවිට සැරමිට්ටක් සැරයටියක් ආධාරකයක් අවශ්‍ය කරන කාලයයි. මෝමූහ දශකය මෝමූහ දශකය යනු අසූව අනූව අතර කාලයයි. පොඩි දරුවෙකු සේ හැසිරෙන කාලයයි. මතක ශක්තිය දුර්වල වන කල්පනා ශක්තිය දුර්වල වන අමතකවන ගතිය වැඩි වීම යන්නෙ කොහෙද ඉන්නෙ කොහෙද කරන්නෙ මොනවද? කියන්නෙ මොනවද? කියා අමතක වන මතකය අඩුවන කාලයයි. සයන දශකය සයන දශකය යනු අනූව සියය අතර කාලයයි. දාපු අතදා තියෙන තමන්ගේ කටයුතු කාරණා කිසිවක් කරගත නොහැකි කාල පරිච්ඡේදයයි. කවන්ට ඕන, පොවන්ට ඕන, නාවන්ට ඕන, කැතකුණු අදින්ට ඕන, ඇඳුම් පැළඳුම් අන්දවන්ට ඕන, ඇවිද්දවන්ට ඕන කිසියම් හෝ කෙනෙකු තම කටයුතු කාරණා අනිවාර්යයෙන් කරදිය යුතු කාල පරිච්ඡේදයයි. දැන් පැහැදිලියි දෙමව්පියො වයසට යන කොට දූ දරුවන්ට වළක්වන්න බැරි බව. දරුවො වයසට යනකොට දෙමව්පියන්ට වළක්වන්න බැරි බව කාරණය මනාව පැහැදිලියි. 2 ලෙඩ දුක් හැදීම ලෙඩ දුක් හැදීම පුදුමයට හේතුවකුත් නොවේ. පුදුම වෙන්ට දේකුත් නොවේ. ලෙඩ දුක් හැදීම ස්වභාවික දෙයකි. මොකක්ද මේකට හේතුව? එහෙත්, ඔබෙත්,මගෙත් සියලුම ලෝක ප්‍රජාවගේත් ශරීරය නිර්මාණය වී තිබෙන්නේ රන් රිදී මුතු මැණික් වලින් හෝ වෙනයම් ලෝහයකින් ද නොවේ. කුණු වෙන දිරා මහ පොළොවට පස්වෙලායන කෑලි තිස් දෙකක සම්පිණ්ඩනයක්, එකතුවක්, මොනවද මේ කෑලි 32. කෙස්, ලෝම, නියපොතු, දත්, හම, මස්, නහර, ඇට, ඇටමිඳුළු, වකුගඩු, දෙකක්, හෘදය වස්තුවක්, අක්මාවක්, දළඹුවක්, බඩදිවක්, පෙණහළු දෙකක්, කුඩා බඩවැල්, මහ බඩවැල්, ආමාශයක්, පැසුණු ආහාර සමඟ නොපැසුණු ආහාර පිත, සෙම, සැරව, ලේ, දහඩිය, මේද නැමැති තෙල, කඳුළු, වපා, වරළු නැමැති තෙල කෙළ, සොටු, අසූචි, මුත්‍රා, මොළයක් මේ කියන දෙතිස් කුනූපයන්ගෙන් සෑදුණා වූ ඔබෙත් මගෙත් ශරීරය ලෙඩවීම පුදුමයක් නොවේ. එසේ නම් මේ ශරීරය ලෙඩ වෙන සහ ලෙඩ කරණ ක්‍රම හතරක් පිළිබඳ බුදුරජාණන් වහන්සේ ගිරිමානන්ද සූත්‍රයේ දී මනාව දේශනා කළහ. ඒ ක්‍රම හතර නම්, 1 වාතය කිපීම නිසා ඇතිවන රෝගාබාධ 2 පිත කිපීම නිසා ඇතිවන රෝගාබාධ 3 පිත කිපෙනකොට ශරීරය ක්‍රම 40 කට ලෙඩ කරයි. 4 සෙම කිපෙනකොට ක්‍රම 20 කට ශරීරය ලෙඩ කරයි. වා, පිත්, සෙම් තුන්දොස් එකවර කිපීම නිසා ඇතිවන ආබාධයයි. සෘතු විපර්යාසය නිසා ඇතිවන ආබාධ. වස විෂ ශරීර ගතවීම නිසා ඇතිවන රෝගාබාධ මව්කුසින් බිහිවුණු දරුවා මව්කිරි ටික බොනතාක්කල් නිරෝගීයි. ඔපක්කමිකා ආබාධා උපක්‍රම මඟින් ශරීරය ලෙඩවීම, එයද පැතිකඩ කිහිපයකට බෙදිය හැක. වෙඩි තැබීම්, ගිනි තැබීම්, බෝම්බ ගැසීම්, ඇසිඩ් ගැසීම්, වාහන අනතුරු, ගුප්ත විද්‍යාව, යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ගුරුකම්, සමාජ රෝග ආදියයි. කම්ම විපාකජා ආබාධා පෙර අකුසල කර්ම විපාකදීම නිසා ඇතිවන රෝගාබාධ බුදු පසේ බුදු මහරහතන් උත්තමයන් වහන්සේලාටත් සංසාරගත පෙර අකුසල කර්ම විපාක දීම නිසා විවිධ රෝගාබාධයන්ට පෙළුණු බව ධර්ම කතාවල විවිධ කතාවස්තුවල දැකිය හැක. එසේනම් බුදු පසේ බුදු මහරහත් උත්තමයන් වහන්සේලාට කර්ම විපාක දෙන්නේ නම් පෘථග්ජන වූ අපි ගැන කවර කතාද? මේ ක්‍රම අටෙන් හැදෙන රෝගාබාධ පිළිබඳ ගිරිමානන්ද සූත්‍රය තුළ මනාව පැහැදිලි කරයි. දෙමව්පියො ලෙඩ දුක්වලට ගොදුරු වෙනකොට දරුවන්ව වළක්වාගත නොහැකි සේම දරුවන් ගොදුරුවෙන විට දෙමව්පියන්ට වැළැක්විය නොහැකි බව මනාව පැහැදිලි වේ. 3 මරණයට පත්වීම මරණයට පත්වීම කිසිවෙකුටවත් වළක්වාගත නොහැකිය. ඉපදුණු දිනයේ පටන් මරණමංචකය තෙක්ම අපි කාට කාටත් නැකත් ඇත. එහෙත් මරණයට නැකතක් හැදිය හැක්කේ කාටද? කිසිම ජගතෙකුට උගතෙකුට බලවතෙකුට මේ සඳහා ක්‍රියාත්මක විය හැකිද? මරණය එක පුද්ගලයෙකුට එක පවුලකට එක පරපුරකට එක ගමකට එක පළාතකට එක රටකට සීමා වුණු දෙයක් නොවේ. මුළු මහත් ලෝක සත්වයාටම උරුම වූ පොදු ධර්මතාවයකි. ඉපදුණු හැම කෙනෙකුටම මරණය පොදුයි. සියලු සත්වයෝ මරණයට පැමිණේ. ජීවිතයක අවසානය මරණයයි. ජීවත් වන සත්වයා කර්ම රැස් කරමින් ගමන් කරයි. ඒ ගමන් කරණු සත්වයෝ පින් ද පව් ද කරති. පව් කරන අය අපායගාමී හා දුගතිගාමී වෙති. පින් කරන අය සැපවත් හා සුගතිගාමී වෙති. කුමක්ද මේ මරණය යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ. සත්වයෙකුගේ පැවැත්මක් සඳහා අවශ්‍ය කරුණු ධර්මතා තුන ඒවා නම්, 1. ආයුෂත් 2. ශරීර උෂ්ණත්වයත් 3. විඤ්ඤානයත් මේ ධර්මතා තුනයි. මේ ධර්මතා තුන යම් ශරීරයකින් ගිලිහුණු කල මැරුණා යයි ව්‍යවහාර කරයි. එසේ නම් මාත් මැරෙනවා. ඔබත් මැරෙනවා. කොයි කවුරුත් මරණයට පත් වනව. මේ මරණය නමැති ධර්මතාව ලෝක ධාතුව තුළ සිදුවන්නේ ක්‍රම හතරකට බව බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් දේශනා කළහ. එසේ නම් අපි හැම කෙනෙකුම වටිනා මිනිස් ජීවිත ලබාගෙන සිටිනව. ගුණයට බර වෙන්න දහමට බර වෙන්න අඩුපාඩු හදාගෙන හොඳ මනුෂ්‍යයෙක් හැටියට ශීලාචාර පුද්ගලයෙක් හැටියට සමාජයේ ජීවත් වන්නට අදිටන් කරගනිමු. ජීවිතය සැපවත් කරගන්නට මේ උතුම් ධර්ම ශක්තිය ඔබටත් මටත් ලෝක ප්‍රජාවටත් ධර්ම ශක්තියක් වේවා. එපා කිසි විට උඩඟු වන්නට එයින් යහපත නැසෙනවා එපා කිසි විට කෝප වන්නට ඔබේ හොඳගති නැසෙනවා එපා කෙනෙකුට දුකක් දෙන්නට එයින් හදවත් රිදෙනවා එපා ආශා පොදි බඳින්නට මැරෙනවා අපි මැරෙනවා තෙරුවන් සරණයි!!!

Sunday, February 28, 2016

“සන්තුස්ස කෝච සුභරෝච අප්ප කිච්චෝච සල්ලවුක වුත්තී”






විශ්වයේ අතිශය චමත්කාර ජනක නිර්මාණයක් වන මිනිසා සත්ත්ව ලෝකය තුළ ඉතා උසස් මනසකින් යුතු සත්වයා ද වේ. විසල් විශ්වයේ ක්‍රියාකාරීත්වය මනුෂ්‍යයාගේ පැවැත්ම විෂයෙහි බොහෝ බලපෑම් එල්ල කරයි. මෙලෙස විශ්ව ශක්තියේ ක්‍ෂුද්‍ර අංශුවක් වන මිනිසා අද්‍යතයේදී විශ්ව න්‍යායන් හා සංකල්පයන් අභිබවා යෑමට සෑම විටම උත්සාහ කරයි. සැබවින්ම මිනිසා සතු ශක්‍යතාවන් බොහෝ ය. එසේ වීද ඔහු ස්වභාව ධර්මයට කරන අභියෝගයන් පිළිබඳ වරක් දෙවරක් නොව සිය දහස් වාරයක් සිතා බැලිය යුතු ය.

දඩයම් යුගයේ දී මිනිසාගේ අවශ්‍යතා අතිශය සරලය සුළු ය. කුසට අහරක් මිස හිසට සෙවනක් හෝ ගතට වස්ත්‍රයක් හෝ පිළිබඳව එ දවස ඔහු පැතුවේ නැත. සේද වලාවන් පිරුණු අහස් වියන යටදීම ඔහු ස්වභාව ධර්මයේ ගැතියකු විය. කාලයේ වේග ප්‍රවාහයට නතු වූ මිනිසාගේ ඒ සරල අවශ්‍යතාවන් දිනෙන් දිනම සංකීර්ණ වූ අතර එඬේර යුගය පසු කළ ඔහු ගොවි යුගයේ දී වඩා ශිෂ්ට සම්පන්න වී අවශ්‍යතාවන් නිසි පරිදි ක්‍රමානුකූලව ඉටු කර ගැනීමට යුහුසුළු විය. එතෙක් මිනිසා හුරුව සිටි අපිස් දිවි පෙවෙත විසල් විපරිණාමයකට භාජනය වූයේ මෙතැන් පටන් ය. කාලය වේගයෙන් ගලා යද්දී මිනිසා කාර්මීකරණයට නැඹුරු වූ අතර මෙතෙක් වූ සරල සුගම සුළු අවශ්‍යතා ද සංකීර්ණ විය. මිනිසාගේ ලෞකික අවශ්‍යතා සීමා රහිත වෙද්දී කාලයට අනුරූපව තම සකල ක්‍රියා කලාපයන් ක්‍ෂණිකව ඉටු කර ගැනීමට ඔහුට අවශ්‍ය විය. එහිදී ඔහු නවීන තාක්‍ෂණය කෙරෙහි වඩ වඩා නැඹුරු වී නව සොයා ගැනීම්, අත්හදා බැලීම් තුළින් කාලය හා අවකාශය ජයගන්නට අප්‍රතිහත ධෛර්යයෙන් යුතුව කි‍්‍රයාත්මක වූයේ ය. විවිධ යන්ත්‍ර සූත්‍ර නිපදවා එවැනි දේ තුළින් තම එදිනෙදා කටයුතු පහසු කර ගැනීමට ඔහු උත්සාහ කළේ ය. මුද්‍රණ යන්ත්‍රයේ සිට මිසයිලය දක්වා කළ සෑම නිර්මාණයක්ම එකී උත්සාහයේ ප්‍රතිඵල ලෙස දක්වාලිය හැකි ය.

මෙලෙස මිනිසා තාක්‍ෂණය හරහා සැහැල්ලු ගති පැවතුම්වලින් මිදී බහුකිච්ඡතාවයට නැඹුරු විය. විවෘත ආර්ථිකය, ගෝලීයකරණය හරහා කාර්ය බහුල තත්ත්වයට පත් වූ ඔහුගේ නිදහස සීමා විය. ජීවිතය අවිවේකී විය. කටුක විය. නීරස විය. කායික වශයෙන් පමණක් නොව මානසික වශයෙන් ද අසහනයට පත් වූ අයෙකු විය. නූතනයේ දී අද්‍යතනය වන විට අන්තර්ජාලය හරහා සෑම කටයුත්තක්ම ඉටු කර ගැනීමට මිනිසා උත්සුක වේ. ලොවම විශ්ව ගම්මානයක් වන මෙම ක්‍රියාවලිය මනුෂ්‍ය සංහතියටම යහපතක් කළ හැකි අතර විශාල අපරාධයන්ට ද මෙයම හේතු වේ. අද ලොව පුරා පැතිරෙන කාම රැල්ලටත්, අපරාධ රැල්ලටත් අන්තර්ජාලය තුළින් ලැබෙන පිටුවහල අතිමහත් ය. මිනිසාගේ අපරිමිත ආශාවන් නිසා බිහිවන මෙබඳු නිර්මාණ සමාජ පිළිලයක් වීමට ඉඩ ඇති බවද මෙයින් පැහැදිලි වේ. එසේම නූතනයේ අවි ගනුදෙනු පවා සිදු කර ගනුයේ මෙම අන්තර්ජාලය හරහා ය. නමුදු විශේෂයෙන් කිව යුතු වනුයේ වරද ඇත්තේ මෙම නවීන තාක්‍ෂණය තුළ නොව එය පරිශීලනය කරන පුද්ගලයා ගේ මනස තුළ බව ය. ගසක අරටුව ඉවතට දමා පොත්ත රැක ගැනීමට මෙන් වෙර දරන ඇතැම් පුද්ගලයන් වෙතින් මෙවැනි සමාජ හිතකාමී නොවන සංසිද්ධීන් සිදුවේ. මෙකී සියලු හේතූන්ට මුල් වනුයේ මිනිසා අල්පේච්ඡතාවෙන් මිදීමම නොවේද?

නූතන තාක්‍ෂණයේ දියුණුව සමඟ මිනිසාගේ සැහැල්ලු ගති පැවතුම් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් හීන වී යාම අප සමාජයෙහි පවුල් සංස්ථාව කෙරෙහි ද විශාල ලෙස බලපෑම් එල්ල කර තිබේ. පවුලක සමගිය, පැවැත්ම රඳා පවතිනුයේ එහි සාමාජිකයන්ගේ ක්‍රියාකලාප අනුවය. විවෘත ආර්ථිකය ජයගයනු වස් පියා සමඟ මවද රැකියාවක නිරත වී සිටියි. එබැවින් දරුවන් හා මව්පියන් මුණ ගැසෙනුයේ රාත්‍රී කාලයේ පමණි. කෙසේ වතුදු සතියකට දෙතුන් වරක්වත් පවුලෙහ් සියලු සාමාජිකයන් සතුටු සාමිචියේ යෙදෙමින් අන්‍යෙන්‍ය සහයෝගය පෙරදැරි කර ගනිමින් තම තමන්ගේ ගැටලු ආදිය නිරාකරණය කර ගන්නේ නම්, එකී නිවසෙහි අභිවෘද්ධියට සහ යහපැවැත්මට කටයුතු සලසා ගත හැකි වේ. නමුදු අද බෞද්ධ නිවෙසක සියලු සාමාජිකයන් එක් වී බුදුන් වඳින දර්ශනයක් පවා දැක බලා ගැනීම අතිශයින් දුලබ බව පෙනේ. දහවල රැකියාවල නියුතු බොහෝ මව්වරු රාත්‍රියේ දී රූපවාහිනී තිරය මතින් දිග හැරෙන ටෙලිනාට්‍යවල නළු නිළියන් හා එක්ව සිනාසෙති. හඬති, වැළපෙති, මන්ත්‍රී බිසව් සේ සැමියාගේ සෙවනැල්ල වීමටවත්, යශෝධරාවක සේ සැමියාට ආශිර්වාද කරන්නටවත්, අංගුලිමාල, තෙරණුන්ගේ මව් මෙන් තම දුවා දරුවන් රැකගන්නටවත් ඇයට නිනව්වක් හෝ අවකාශයක් නම් නැත. බිරිඳ මෙසේ වූ විට නකුල පිතෘවරුන් නිවෙස තුළ රැඳෙන කාලසීමාවද සීමාසහිත ය. සුරාසැල්වල මධුවිත පුරන්නේත්, කැසිනෝ ඈ සමාජ ශාලාවල රැය පහන් කරන්නේත් එවැනි පියවරුන්මය. සම්බුදු අම්මාවරුන්, බෝසත් පියවරුන් මෙසේ වෙද්දී සුජාත දරුවෝ පරිගණකය තුළින් අන්තර්ජාලය හරහා ලොව පුරා සැරිසරති. ඔවුනට ලෝකය තනි යායකි. එමඟින් විවිධ දුරාචාර විෂයෙහි දරුවන් යොමු වීම දැකිය හැකි ය. එසේ ද වූවත් දෙමව්පියන් මෙලොව දී ලද වටිනාම සම්පත දරු සම්පත ය. නැණවත් සේම ගුණවත් දරු පරපුරක් බිහිකර රටට දැයට වැඩදායි ලෙස ඔවුන් හැසිරවිය යුතු ය. දෙමව්පියෝ වඩා සරල ජීවිතයකට හුරු වූ පසු දරුවෝ ද එයම අනුගමනය කරති. එවිට අසත් පථයෙහි යෑමට ඔහුනට අවසර නැත.

අතීතයේ දී මිනිසා තම පණිවුඩ හුවමාරු කර ගන්නට විවිධ සරල ක්‍රම අනුගමනය කර ඇත. තිරශ්චීන සත්වයන් පවා එ විෂයෙහි යොදා ගෙන ඇති බව අපි දනිමු. ලේඛන කටයුතුවලට යොමු වූ මිනිසා අද්‍යතනයේදීත් ලිපිලේඛන වලින් තම පණිවුඩ හුවමාරු කර ගනිති. ඇලෙක්සැන්ඩර් ග්රැහැම් බෙල් දුරකථනය හඳුන්වා දීමෙන් සමාජයට සිදු වූ සේවාව අතිමහත් ය. සැබවින්ම විය යුත්තේ කාලය ඉතිරි කර ගැනීම තුළින් එදිනෙදා කටයුතු ඉටුකර ගැනීමයි. නවීන තාක්‍ෂණය සමඟ ආ ජංගම දුරකථනය මඟින් මිනිසාගේ එදිනෙදා කටයුතු වඩා පහසු කර ගැනීමට හැකි විය. සැබවින් ම විද්‍යාවේ දියුණුව සමඟ සාර්ථකත්වයේ හිණි පෙත්තටම පා නගන මිනිසාගේ කටයුතුවලට එය භාවිත කිරීම වඩා පහසු ය. අද වනවිට සමාජයේ සෑම ස්ථරයකම මෙය ජනපි‍්‍රය වී ඇත.

සැබවින්ම එය සුබවාදී ය. නමුදු එහි අසුබවාදී අංශයක් ද ඇත. වර්තමාන සමාජයේ පාසල් සිසුන් මෙම ජංගම දුරකථනය විෂයෙහි අතිශයින් ආසක්ත වී ඇති බව පෙනේ. බොහෝ විට දෙමව්පියන් තම දරුවන්ට ජංගම දුරකථනයක් ලබා දෙනුයේ ඉතා ඉක්මණින් හා විශ්වාසදායකව පණිවුඩ හුවමාරු කර ගැනීමට ය. පාසලෙන් පසු අතිරේක පන්තියකට සහභාගී වී නිවෙසට පැමිණෙනතුරු දරුවන් හා සම්බන්ධතා ඇතිකර ගැනීමට දෙමාපියන් යොදා ගනුයේ ජංගම දුරකථනයයි. නමුත් ඇතැම් දරුවන් එය තම සකල අවශ්‍යතා සඳහා යොදා ගනී. ජංගම දුරකථනය තුළින්ද අන්තර්ජාලය හා සම්බන්ධ වී විවිධ අයහපත් ක්‍රියාකලාපයන්ට යොමුවන ඔවුන්ගේ අධ්‍යාපනය පවා කඩාකප්පල් වීමට ඉන් ඉඩ සැලසේ. විශේෂයෙන් ගැහුණු දරුවන් විෂයෙහි මෙය ඉතා අහිතකර ලෙස බලපායි. සමාජය තුළ අයථා සම්බන්ධතා හා සාවද්‍ය ක්‍රියා රැසක් සිදු වීමට අද ජංගම දුරකථනය හේතු වී තිබේ. එසේනම් නවීන තාක්‍ෂණය වූවද ඉතා සංයමයෙන් යුතුවම පරිහරණය කළ යුතු බව මෙයින් මොනවට පැහැදිලි වේ.

එසේම යහපත් භෞතික සදාචාරාත්මක සමතුළිතතාවයකින් සමන්විත ජීවන රටාවක් අප සතුව ඇත. එවිෂයෙහි සෘජුවම බල පා ඇත්තේ සැහැල්ලු දිවි පෙවෙතමය. එය ඉවතලන මිනිසුන් නවීන තාක්‍ෂණය සමඟ එන සියලුම දේ ඉතසිතින් වැළඳ ගනුයේ ඉමහත් ආඩම්බරයෙනි. එහි යහපත් අයහපත් දෙ අංශයේම ලක්‍ෂණ ඇත. මිනිසා හා ස්වභාවධර්මයා අතර මනා වූ අන්තර් සම්බන්ධයක් ඇත. තාක්‍ෂණයේ හිණිපෙත්තට ගමන් කරන මිනිසා සොබා දහම පිළිබඳ එතරම් තැකීමක් නොකරයි. මිනිසාගේ දියුණුව හෝ ආත්ම තෘප්තිය සඳහා හෝ අනෙක් දෙයක් උදෙසා හෝ ස්වභාව ධර්මය විනාශ කරමින්, එහි පැවැත්මට හානි කර ගනිමින් තම ප්‍රගතිය ළඟා කර ගැනීමට උත්සාහ කිරීමේ දී සිදුවනුයේ මිනිසා තුළ පැවැති මනුෂ්‍යත්වය පිරිහීම යි. සැහැල්ලු දිවිපෙවෙත අර්බුධකාරී තත්ත්වයකට පත්වීමයි. ගෝලීය කරණය සමඟ මිනිසා බහුභාණ්ඩික තත්ත්වයකට පත්ව සිටියි. එසේම ලද අවසරයෙන් තම ඉන්ද්‍රියන් පිනවනු වස් විවිධාකාර වූ භෞතික ශ්‍රව්‍ය දෘෂ්‍ය දෑ යොදා ගනී. සඳ කැල්මක පවිත්‍රත්වය, පීදෙන මල් කැකුළක අසිරි සිරිය, දෙසවන නින්නාද වන කුරුළු කුජනයක මිහිරියාව ගලා යන දොළ පහරක සිසිලස විඳිමින් ස්වභාවධර්මය හා ස්වාත්මීය ගත වී සිත පිනවාගන්නට අපට තවමත් අවකාශය ඇත. තාරුකා පිරුණ අහසක් දෙස බලන කල දැනෙන මානසික සුවය හෝ ඒකග්‍රතාව රූපවාහිනී තිරයක් මත දිග හැරෙන මාලා නාටකයක් තුළින් හෝ පොප් ගීතයක් සමඟ එන නර්තනයක් තුළින් හෝ ලද හැකි ද යන්න පැනයකි. මෙසේ මානවීය සදාචාරය පිරිහීම හා පාරිසරික අර්බුදය තුළ ඉතා සමීප සබඳතාවක් ඇත. තමා විසින්ම සිදු කරන කුමන ක්‍රියාවකින්වත් සෑහීමකට පත් නොවෙන මිනිසා විශ්වයේ නිමි වළලු සොයා දිවයනුයේ මිරිඟු දියට ලොබ බැඳ හැල්මේ දිවයන මුව පොව්වකු ලෙසය. සරලත්වයෙන් හා සහජීවනයෙන් කල් යවනවා වෙනුවට එකිනෙකා පරයා නැගෙමින් ස්වභාව ධර්මය ඉදිරියෙහි පරාජය වීමට සිදුවේ. වසර කිහිපයකට ඉහතදී සිදු වූ සුනාමි ව්‍යසනයම ඒ විෂයෙහි උදාහරණ සේ දැක්විය හැකි ය.
අප ලොව්තුරා බුදුරජාණන්වහන්සේ කරණීය මෙත්ත සූත්‍රයේ දී සැහැල්ලු දිවි පැවැත්ම පිළිබඳ කරුණු දක්වා ඇත. තාක්‍ෂණයෙන් කෙතරම් ඉදිරියට ගියද පුද්ගලයෙකු අතිශය චාම් විය යුතු ය. පුද්ගලයෙකුගේ චාම්බව තුළින් අනවශ්‍ය කරදර දුක් පීඩා වළක්වා ගත හැකි ය. සැහැල්ලු දිවි පෙවෙතින් මිදුනු විට සමාජය තුළ නේක වූ අපරාධ සිදුවෙයි.

අතීතයේ දී සිව්සැට බරණින් සැරසී රුවැති ළඳකට ඉතා වටිනා මාණික්‍ය රත්නයක් සමඟ දෙවුන්දර තුඩුවේ සිට පේදුරු තුඩුව දක්වා අපහසුතාවකින් තොරව ගමන් කිරීමට හැකියාව තිබූ බව පැවසේ. නමුදු වත්මනෙහි ඇතැම් තරුණියකට නොව කුඩා දැරියකට, මිත්තණියකටවත් තනිව ගමනක් යෑමෙහි හැකියාවක් නැත. මනුෂ්‍ය සමාජය සාරධර්ම හා ගුණධර්ම අතින් එතරම් ම පිරිහී ඇත. මිල මුදල් ධර්මය කර ගත් මිනිසා නොතිත් ආශාවන් සංතෘප්ත කර ගනු වස් ආත්ම සංයමය පාවා දී ක්‍රියාකරයි. ධර්මය කෙරෙහි වැඩි වැඩියෙන් නැඹුරු වීම තුළින් ගිනිගෙන, දැවෙන මානවීය චින්තනය නිවාසනසා ගත හැකි ය.

ඉතිහාසය තුළ සුරුවිරුකම් දැක් වූ අප රජ දරුවෝ කුමන රාජකාරියක නිරත වූවත් සතර පොහොයට සිල් සමාදන් වීමට ධර්මය ශ්‍රවණය කිරීමට හුරුව සිටියහ. සද්ධාතිස්ස රජු රෑ මුළුල්ලේ තුන්යම අරියවංශ සූත්‍රය ශ්‍රවණය කළේ ධර්මය කෙරෙහි අතිශයින් ශ්‍රද්ධාවෙහි යුතුවමය. එසේම බොහෝ රජවරු දිනපතා විහාරස්ථානවලට ගොස් භික්‍ෂූන් වහන්සේලා, සමඟ එක්ව ධර්ම සාකච්ඡා පැවැත් වූ බව වංශ කථාවල සඳහන් වේ. එසේ නමුදු අප සමාජයේ බොදුණුවන්ට මසකට වරක් යෙදෙන පොහෝ දිනයේදීවත් විහාරස්ථානයට ගොස් ආමිස පූජාවක නිරත වීමට තරම්වත් කාලයක් නොමැත. නේක විධ රාජකාරියක් නිසා සිතා හෝ නොසිතා හෝ එකී කටයුතු මඟ හැරෙන බව කිව යුතු ය. මෙය සාධනීය ලක්‍ෂණයක් නම් නොවේ. පුද්ගල අධ්‍යාත්මය සංවර්ධනය කරගනු වස් ධර්මයෙහි හැසිරිය යුතු ය.

නූතන තාක්‍ෂණය සුබය, ධනාත්මකය, සිහියෙන් යුතුව එය පරිභෝජනයට ගත යුතු ය. ඒ සමඟම චාම් බව හා සැහැල්ලු බව පුද්ගල සිත තුළ ඇති කර ගනිමින් ආත්ම සංයමයක් ඇති කර ගත යුතු ය. එහිදී ස්වභාවයෙන්ම සරල ගති පැවතුම් හා අල්පේච්ඡ ජීවිතයක් ඇති මිනිසාට ගුණධර්මයත් තුළින්ම නූතනත්වයට හා තාක්‍ෂණයට මුහුණ දී ජීවිතය සාර්ථක කර ගත හැකි ය.
හැම දෙනාටම තෙරුවන් සරණයි!











Wednesday, February 17, 2016

The Happiest Countries in the World 2015 ගිහි ජීවිතය සාර්ථක කර ගැනීමට නම්





ගිහි ජීවිතය සාර්ථක කර ගැනීමට නම් භෞතික සහ අධ්‍යාත්මික යන උභය අංශයන් ගේ ම දියුණුවක් ලැබීම අත්‍යවශ්‍ය බව බුදු සමයේ පිළිගැනීම ය. බටහිර ලොව සංවර්ධනය හෝ දියුණුව මනින්නේ විවිධ ආර්ථික න්‍යායන්වලට අනුව ය.
ඒක පුද්ගල ආදායම කොපමණ වේ ද?, දළ ජාතික නිෂ්පාදනය කවර ප්‍රමාණයකින් වේ ද යන මිණුම් දඬු ප්‍රමාණයක්, නිර්නායක කිහිපයක් සැලකිල්ලට ගැනීමෙනි. එහෙත් මීට සති කිහිපයකට පෙර භූතානය පිළිබඳ වැදගත් තොරතුරක් හෙළිදරව් විණි. එනම් වඩාත් සතුටින් ජීවත්වන ජනතාව වෙසෙන්නේ භූතානයේ වන බව ය.
ඉතාමත් දියුණු මාර්ගවලින් ද සමන්විත ගමනාගමන පද්ධතියක්, සුඛෝපභෝගී නිවාස, යාන වාහන ආදි සියල්ල පවතින බටහිර යුරෝපයේ හෝ එක්සත් ජනපදයෙන් අපට තෘප්තිමත් ජන සමාජයක් හමු වන්නේ නැත.
සතුටින් වෙසෙන ජනතාව හඳුනා ගැනෙන්නේ ආර්ථිකමය වශයෙන් ඉතා දිළිඳු, තුන්වැනි ලෝකයේ රටක් වන භූතානයෙනි. මිනිසා ගේ දියුණුව යනු භෞතිකමය සංවර්ධනය නොවන බව මේ අනුව පැහැදිලිය.
ගොඩනැඟිලි, යාන වාහන, ඉඩ කඩම්, මුදල් තැන්පතු ආදිය මත පදනම් ව පුද්ගලයකු ගේ දියුණුව තීරණය කළ නො හැකි ය.
පුද්ගලයකු ගේ භෞතික දියුණුවට සාපේක්ෂ ව අධ්‍යාත්මික දියුණුවක් ද පැවතිය යුතු බව බුදු සමයේ පිළි ගැනෙන මූලික සිද්ධාන්තයකි. ගෘහස්ථ ජීවිතයක් ගෙවන ගිහියා වෙත බුදු දහමේ ගැඹුරු අවධානයක් යොමු කර තිබේ. එහිදී
“දාලිද්‍යං භික්ඛවේ දුක්ඛං
ගිහීනං කාම භෝගිනෝ”
කාම භෝගි ගිහියාට, දිළිඳු බව දුකට හේතුවක් වන බව බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කොට ඇත්තාහ. මේ නිසා ධාර්මික වූ ක්‍රමවේදයක් ඇසුරින් දැහැමි ධනයක් සම්පාදනය කර ගැනීමට ගිහියා ඇප කැප විය යුතු බව අවධාරණය කර තිබේ. උට්ඨාන වීර්යෙන්, බාහු බලය යෙදවීමෙන්, දහදිය වැගිරීමෙන් තමන්ට අවැසි ධනය සම්පාදනය කරගත යුතුය.
“ධම්මිකේ හි ධම්ම ලද්දෙහී” යන්නෙන් පැහැදිලි කර දුන්නේ ඒ කරුණයි.
“සබ්බේ සත්තා ආහාරට්ඨටිකා” සියලු සතුන් ගේ පැවැත්මට ආහාර අත්‍යවශ්‍යය. ඒ සඳහා ධාර්මික උත්සාහයක නියැළීමෙන්, කිසිවකුටත් කරදරයක් හිංසාවක් නොවන ලෙස, සම්මා ආජීවයෙන්, සම්මා කම්මන්තයෙන් ස්වකීය ආර්ථිකය ගොඩනඟා ගත යුතු බව ගිහියා ගේ යහපත වෙනුවෙන් පෙන්වා දී ඇති වැදගත් සංකල්පයකි.
යහපත් කර්මාන්තයක නියැළීම පිළිබඳ කරන විග්‍රහයේ දී ගිහියා ගේ පමණක් නොව සතා සීපාවන් ඇතුළු සමස්ත ජීව පද්ධතියේ ම ආරක්ෂාව කෙරෙහි බුදුරජාණන් වහන්සේ අවධානය යොමු කොට ඇත්තා හ.
එහි දී නොකළ යුතු වෙළෙඳාම් පහක් පිළිබඳ අවධාරණය කර තිබේ. එනම් අවි ආයුධ වෙළෙඳාම, වස විස වෙළඳාම, මස් මාංශ වෙළඳාම, වහල් වෙළඳාම සහ මත් වතුර වෙළඳාම ය. ඉතා කෙටි කලක දී මේ ක්‍රමෝපායයන්ගෙන් පුද්ගලයාට ආර්ථික ප්‍රතිලාභ අපේක්ෂා කළ හැකි ය.
කෙටි කලකදී එසේ ධනය ලැබුවත්, තවත් කෙටි කලක දී දුක්ඛිත විපාක අත්දැකීම් විඳීමට සිදුවන බව, සමස්ත සමාජයේ ම පැවැත්මට බරපතළ හානියක් සිදුවන බව උන්වහන්සේ පෙන්වා දුන් සේක.
මේ නිසා පුද්ගලයා භෞතික දියුණුව සොයා යන ගමනේ දී අධ්‍යාත්මික පරිහානියට හේතු වන, රාගය, ද්වේශය, මෝහය මත පදනම් වූ ධනෝපායන ක්‍රම අනුගමනය නොකළ යුතු බව පෙන්වා දුන්හ. බුදු දහම අනුව යමින් දියුණුව සොයා යන ගිහියකු ලෙස ඔබ ඒ පිළිබඳ අවධානය යොමු කළ යුතුය.
ගිහියා ගේ දියුණුව, ගෘහස්ථ ජීවිතයෙහි රැකවරණය ස්ථාපිත වීමට නම් සමස්ත ගිහි සමාජය ම ශීලයෙහි පිහිටා සිටිය යුතු ය. ජීවිතයේ ඇතිවන්නා වූ අනේක විධ ගැටලු ශීලයෙහි පිහිටා ම විසඳා ගත යුතු ය.
“ශීලෙ පටිද්දාය නරෝ සපඤ්ඤෝ” ප්‍රඥාවන්තයා සිය ජීවිතය ගෙන යාමේ දී ශීලය එහි පදනම බවට පත්කර ගත යුතු ය. යම් ගිහියකු ප්‍රාණ ඝාතයෙන්, සොරකමින්, කාම මිථ්‍යාචාරයෙන්, මුසාවෙන් තොර වූ ජීවිතයක් තම ගෘහයේ දීත්, රැකී රක්ෂා කටයුතුවල දී ත්, සමාජයීය ජීවිතයේ දී ත් පවත්වා ගත යුතුය. එවන් පුද්ගලයාට නීතියට බියවීමට හෝ දඬුවමට බිය වීමට අවශ්‍ය වන්නේ නැත.
සිල්වත් බවින් යුතුව මෙකී විනය පද්ධතියෙහි පිහිටා සිටින ගිහියාට අපරිමිත වූ නිදහස් සිතිවිලි සහිත මනසක් පවත්වාගෙන යා හැකි ය. එපමණක් ද නොවේ. ඉහත දුෂ්චරිත පහෙන් වියුක්ත වී ජීවිතයේ ගැටලු විසඳනවා නම් එය ඉතා දිගු කාලීන, නිවැරැදි ව ගැටලු විසඳීමේ ක්‍රමවේදයක් වන බව බුදු සමයේ පිළිගැනීමයි. දුසිල්වත්කමින් යම් ප්‍රශ්නයක් නිරාකරණය කරන්නට යන්නේ යැයි සිතමු. එමඟින්, ගැටලුව යටපත් කිරීමක් විනා නිවැරැදි විසඳුමක් ලබා දෙන්නේ නැත.
ගිහි ජීවිතයේ ඇතිවන ගැටලු හෝ ගැටුම් කළමනාකරණයේ දී නම් දුසිරිතෙහි යෙදෙන කෙනකුට වුවද දුසිරිතෙහි පිහිටි යම් ක්‍රමෝපායයන් අනුගමනයෙන් යම් යම් පිළිතුරු ලබා ගත හැකි වීමට පුළුවන.
එහෙත් නිවැරැදි හා සම්පූර්ණයෙන් ම ගැටලු විසඳා ගැනීමට නම් ගිහියා විසින්, ගැටලුව වෙත එළඹීමත්, එය නිරාකරණය කර ගැනීමත් ශීලය මත පිහිටා සිදු කිරීම අනිවාර්ය ය.
ගෘහස්ථ ජීවිතයක් ගෙවන ඕනෑම කෙනකු ස්වකීය ආර්ථිකය සම්පාදනයේ දී මෙන් ම කළමනාකරණයේදී ත් අනුගමනය කළ යුතු ක්‍රමෝපායයන් පිළිබඳ ව්‍යග්ඝපජ්ජ සූත්‍රයේ දී බුදුරජාණන් වහන්සේ පෙන්වා දී ඇත්තා හ.
විශේෂයෙන් ම දුම්බර කාදික උපමාව භාවිත කරමින් උන්වහන්සේ අවධාරණය කර තිබෙන්නේ දිවුල් අනුභව කරන පුද්ගලයකු විසින් ඒ ගස සියලු අතු ඉති බිඳ දමා දිවුල් කඩා ගත්තේ නම් විනාශ වී යන බව ය. ඒ නිසා ඊළඟ අවස්ථාවේ දිවුල් කඩා ගැනීමට නොහැකි වන බවත් ය. මෙසේ හෙයින් ඉතා සූක්ෂම ව, අවශ්‍ය ප්‍රමාණයට පමණක් ධනය භුක්ති විඳිය යුතු බවට බුදු සමය අවධාරණය කොට ඇත.
එය කිනම් ආකාරයක පරිභෝජනයක් ද?
“බඹරද්දේව ඉරියතෝ”
මලෙහි පෙතිවලට, පැහැයට හානියක් නොකර එයින් රොන් ගන්නා බඹරකු සේ ධන පරිභෝජනයේ දී ස්වකීය හැසිරීම පාලනය කර ගත යුතු ය.
“ඒතේන භෝගේ භුජ්‍යෙය
ද්වීහි කම්මං පයෝජයේ
චතුත්තංච නිධා ප්‍යෙය
ආපදාසු භවිස්සතී”
යන බුදු වදන දෙස අවධානය යොමු කරන්න. තමන් උපයා ගන්නා මුදලින් ප්‍රමාණවත් මුදලක් පරිභෝජනය සඳහා වෙන් කළ යුතු ය. ඊට සාපේක්ෂ ව දෙගුණයක ප්‍රමාණයක්වත් නැවත ආයෝජනය කළ යුතුය.
තවත් එක් කොටසක්, යම් ප්‍රමාණයක් හෝ නිධන් කරමින්, තැන්පත් කරමින් යම් ඉතිරි කිරීමේ ක්‍රම වේදයකට ද ගිහියා පුරුදු පුහුණු විය යුතු ය. ආර්ථික ජීවිතය සකසා ගැනීම බුදු දහමේ පෙන්වා දී ඇති ආකාරය මේ අනුව නිරවුල් ව අවබෝධ කර ගත හැකිය.
බුදු සමය මෙසේ මඟ පෙන්වන්නේ ආර්ථිකය, ගෘහස්ථ ජීවිතයේ සාර්ථකත්වය සහ පරිහානිය තීරණය කරනු ලබන ප්‍රධාන සාධකයක් වන බැවිනි. මහා මංගල සූත්‍රය, වසල සූත්‍රය, පරාභව සූත්‍රය මෙන් ම සිඟාලෝවාද සූත්‍රයේ දී ද ගිහියකු ගේ ජීවිතය ආර්ථික, සමාජයීය හා අධ්‍යාත්මික වශයෙන්, අධ්‍යාපනික වශයෙන් දියුණුව කරා ගෙන යන්නේ කෙසේ ද යන්න පිළිබඳ ව මනා විග්‍රහයක් වේ.
එකී දියුණුව සොයා යන ගමනේ දී තමන් වටා කවරාකාරයේ පරිසරයක් නිර්මාණය කර ගත යුතු ද යන්න පිළිබඳවත්, තමා ගේ සිත, කය, වචනය යම් අරමුණක් කරා ගමන් කිරීමේ දී කවර ලෙසින් පවත්වා ගත යුතු ද යන්න පිළිබඳවත්, ඉතා නිරවුල් මඟ පෙන්වීම් සිදු කර තිබේ.
සාමාජයීය සම්බන්ධතා පිළිබඳ ගැඹුරු අවධානයක් යොමු කරන බුදු සමය ගෘහස්ථ ජීවිතයක් ගත කරන අයකු ගේ සමාජ සම්බන්ධතා වඩාත් යහපත් ලෙස පවත්වා ගත යුතු බවත්, එකිනෙකා වෙනුවෙන් ඉටු කළ යුතු යුතුකම් හා වගකීම් ප්‍රමාණයක් ගිහි ජීවිතයෙහි පවතින බවත්, ඒවා මැනවින් හඳුනාගෙන ඒවා පැහැර නොහැර ඉටු කළේ නම් ගෘහස්ථ ජීවිතය වඩාත් සාර්ථක වන ආකාරයත් සිඟාලෝවාද සූත්‍රයේදී විග්‍රහ කර ඇත. එය සිඟාලක නම් වූ ගෘහපති පුත්‍රයාට කරුණු ඉදිරිපත් කරමින් සදිසා නමස්කාරයේ දී පෙන්වා දී තිබේ.
“මාතා පිතා දිශා පුබ්බා
ආචරියා දක්ඛිණා දිශා
පුත්ත දාරා දිශා පච්චා
මිත්ථා මත්තාච උත්තරා
දාස කම්ම කර සෙට්ඨා
උද්ධං ශමණ බ්‍රාහ්මණෝතී” 
යනුවෙන් සමස්ත සමාජය ම කොටස් හයකට බෙදා දක්වමින් එක් එක් කොටස ඊට අදාළ අනෙක් පිරිස වෙත ඉටු කළ යුතු යුතුකම් හා වගකීම් කවරේ ද යන්න පිළිබඳ ව ඉතා පැහැදිලි ව බෙදා දක්වා ඇති ආකාරය සිඟාලෝවාද සූත්‍රයේ දී අවබෝධ කර ගත හැකි ය. එය ගිහි ජීවිතයට අත්‍යවශ්‍ය මඟ පෙන්වීමකි.
ගෘහ ජීවිතය ගෙවීමේ දී පිරිහීම කරා යා හැකි හේතු මොනවාද යන්න පිළිබඳ නිවැරැදි මඟ පෙන්වීමක් පරාභව සූත්‍රයේ දී දැකගත හැකි ය. ගෘහස්ථයා ගේ ජීවිතය සෑම දිනක ම උතුම් මංගල්‍යයක් තරම් සතුටු දායක, පී‍්‍රතිමත් එකක් බවට පත් කර ගැනීම උදෙසා වූ මංගල කරුණු තිස් අටක් පිළිබඳ ව මහා මංගල සූත්‍රයේ දී පෙන්වා දී ඇත. එය අධ්‍යයනය කිරීමේ දී තම ජීවිතය ගෙන යා හැකි අපූරු දැක්මක් ලබා ගැනීමට ගිහියාට හැකියාව ලැබේ.
ව්‍යග්ඝපජ්ජ සූත්‍රයේ දී ගිහියකුගේ මෙලොව දියුණුවට හේතු වන කරුණු හතරක් හඳුන්වා දී තිබේ.
“උට්ඨාන සම්පදා”
උත්සාහ සම්පත්තිය,
ආරක්ඛ සම්පදා”
අර පිරිමැස්ම,
“කළ්‍යාණ මිත්ථතා”
කළ්‍යාණ මිත්‍ර සම්පත්තිය,
“සමජීවිකතා සම්පදා”
ලෙස පෙන්වා දී ඇත.
ඒ සූත්‍රයේ දී ම පුද්ගලයා ගේ අධ්‍යාත්මික දියුණුව ගොඩනඟා ගැනීම උදෙසා
“ශ්‍රද්ධා සම්පදා”
ශ්‍රද්ධා සම්පත්තිය,
“ශීල සම්පදා”
ශීල සම්පත්තිය,
“ත්‍යාග සම්පදා”
පරිත්‍යාග සම්පත්තිය සහ
“ප්‍රඥා සම්පදා”
ප්‍රඥා සම්පත්තිය ඇති කර ගත යුතු බව අවධාරණය කොට ඇත.
ගෘහ ජීවිතයේ දී කෙනකු වසලයකු වන්නේ කෙසේ ද යන්න පිළිබඳ ව ද හඳුන්වා දී තිබේ. උපතින් කිසිවකු වසලයකු නොවන බවත්, ඔහු හැසිරෙන ආකාරය අනුව වසලයකු වන බවත් පෙන්වා දෙමින් වසල සූත්‍රයේ ගෙන හැර දක්වා ඇති කරුණුවලට අවධානය යොමු කළ යුතු ය.
එවිට ඔබට වඩාත් යහපත් ගිහි ජීවිතයකට ඇවැසි පූර්ණ අවබෝධයක් ලබාගත හැකි වනු ඇත.
මේ ආකාරයට ත්‍රිපිටකගත සූත්‍ර දේශනාවලින් මෙන් ම, ජාතක කතා වැනි අප ගේ ධර්ම සාහිත්‍ය ග්‍රන්ථවලින් ද ගිහි ජීවිතය සාර්ථක කරගත හැකි ඉතා වටිනා සදුපදේශයන් ලබාගත හැකි ය.
පන්සිය පනස් ජාතක පොත, සද්ධර්ම රත්නාවලිය, අමාවතුර, බුත්සරණ වැනි ග්‍රන්ථයක් පරිශීලනය කරන්නා වූ ගිහියාට ස්වකීය ගෘහ ජීවිතය සාදා ගැනීම සඳහා අවශ්‍ය කරන ධාර්මික උපදේශකයන් ලබා ගත හැකි ය. ඒවා මනෝ විද්‍යාත්මකව, ජීව විද්‍යාත්මකව, සමාජ විද්‍යාත්මකව ඉදිරිපත් වී ඇති ආකාරය දැකගත හැකිය.
පොදුවේ විමසා බලන විට බුදු සමය, ගිහි ජීවිතය සාර්ථක කර ගැනීම සඳහා පංච ශීල ප්‍රතිපත්තිය, සතර සංග්‍රහ වස්තු, ත්‍රිවිධ පුණ්‍ය ක්‍රියාවන්, සප්ත අපරිහානීය ධර්ම වැනි ශ්‍රේෂ්ඨ මඟ පෙන්වීම් රැසක් පිළිබඳ ව ද විවිධ ස්ථානයන් හි දී අවධාරණය කර ඇත.
බෞද්ධයකු ලෙස ඔබ මෙහි දී අවබෝධ කර ගත යුතු වන්නේ කුමක් ද? බෞද්ධයකු වන මාගේ ගෘහ ජීවිතයේ සාර්ථකත්වය යනු ආර්ථික දියුණුව ම පමණක් නොවන බව ය. ඊට සාපේක්ෂ ව අධ්‍යාත්මික දියුණුවක් ද පැවැතිය යුතු බව ය. එය ඔබ කෙරෙහි පැවැතිය යුතු ශ්‍රේෂ්ඨතම සිතිවිල්ල වන්නේ ය.




The study bases its rankings on data from the Gallup World Poll and takes into account variables such as real GDP per capita, healthy life expectancy, corruption levels and social freedoms.
landmark survey of the state of global happiness. Originating out of a project from Bhutan, a Buddhist kingdom of 700,000 people in the eastern Himalayas whose prime minister, Jigmi Y. Thinley, set out to measure Gross National Happiness.
 Thinley got the United Nations to adopt a 2011 resolution inviting member nations to measure their happiness as a guide to improving public policies.
"Increasingly happiness is considered a proper measure of social progress and goal of public policy," the report says. Adding: "A rapidly increasing number of national and local governments are using happiness data and research in their search for policies that could enable people to live better lives".
According to the SDSN the challenge is to ensure that policies are designed and delivered in ways that enrich the social fabric, and teach the pleasure and power of empathy to current and future generations. “Under the pressures of putting right what is obviously wrong, there is often too little attention paid to building the vital social fabric. Paying greater attention to the levels and sources of subjective wellbeing has helped us to reach these conclusions, and to recommend making and keeping happiness as a central focus for research and practice.”
The report states that at both individual and national levels, all measures of wellbeing, including emotions and life evaluations, are strongly influenced by the quality of the surrounding social norms and institutions. “When these social factors are well-rooted and readily available, communities and nations are more resilient, and even natural disasters can add strength to the community as it comes together in response.”












Saturday, February 6, 2016

රියසක සතර මත දිවි ගමන ඉදිරියට ( අංගුත්තර නිකායේ චතුක්ක නිපාතයේ ඒකක වග්ගයට ඇතුළත් චක්ක සූත්‍රය ඇසුරින්





අපි හැමදෙනාම ජීවිතයේ යම් යම් අවස්ථාවන්හිදී බලාපොරොත්තු, ඉලක්ක ඇති කර ගනිමු. එහෙත් ඒ සියල්ලම ඒ අයුරින්ම සපුරා ගත නොහැකිය. ඒ පුද්ගල විවිධත්වය හා එකිනෙකාගේ චින්තනයේ ඇති විසමතාව නිසයි. එහෙත් ඇතැම්විට සපුරාගත හැකි අපේක්‍ෂා වුවද සපුරාගත නොහැකිව පසුතැවෙන, අපේක්‍ෂා භංගත්වයට පැමිණ ජීවිත යාත්‍රාව අතරමඟ කඩා බිඳ දමාගන්නා පිරිසක් ද සිටිති. බෞද්ධයකුගේ ජීවිතය එසේ අතරමඟ කඩා හැලෙන්නක් විය නොහැකි ය. ඒ ඔහු බුද්ධිමත්ව කටයුතු කරන්නකු නිසයි. චක්ක සූත්‍රයට අනුව, ජීවන යාත්‍රාවට අවශ්‍ය රෝද සතර නම්, 
සුදුසු ප්‍රදේශයක වාසය, 
ත්‍පුරුෂ ඇසුර, 
තම සිතෙහි පිරිසුදු බව 
 පෙර කරන ලද පින් ඇති බවයි. (පතිරූප දෙසවාසො සප්පුරිසුපස්සයො අත්තසම්මා පනිධි පුබ්බෙ ච කත පුඤ්ඤතා) බුදුදහම පිළිබඳ කතා කරන ඇතැමුන්ගේ මතය මෙය පාර ලෞකික යහපත සඳහා හෙවත් පරලෝ යහපත පිණිස දෙසන ලද්දක් බවයි. මේ මතය වැරැදි බව චක්ක සූත්‍රය මනාව ඔප්පු කරයි. චක්ක සූත්‍රයට ඇතුළත් ව ඇත්තේ කෙනකුගේ මේ ජීවිතය සාර්ථක කර ගැනීමට වුවමනා කරන කරුණු සතරකි. එහි පරලොවක් ගැන කතා නොකෙරේ.
භෞතික හා සමාජීය සබඳතාවලින් තොරව අප කිසිවකුටත් ජීවත් විය නොහැකි ය. 
උපතටත් පෙර සිටම පරිසරය සමඟ සබඳතා පැවැත්වූවත් සෘජු සබඳතාවක් ගොඩනැඟෙන්නේ උපතින් පසුවයි. මරණය දක්වාම මේ පාරිසරික බැඳීම පවත්නා සේම අවශ්‍ය ද වෙයි.
 සිදුහත් තාපසතුමෝ විමුක්තිය සොයා යන ගමනේ දී නේරංජනා ගඟ චමත්කාර ලෙස ගලායන ආකාරය දුටහ. තවත් පසෙකින් වෘක්‍ෂ ලතාවන්ගෙන් සැදුම් ලත් නිසල පරිසරයත් ඊට නුදුරින් වූ ගොදුරු ගමත් දැක, බවුන් වඩන්නට එම පරිසරය ඉතාම යෝග්‍ය බව වටහා ගත්හ. එහි නැවතුණි. ගයා ශීර්ෂයේ වැඩ සිටිමින් තම අභිමතාර්ථය සපුරා ගත්හ. පුද්ගල අපේක්‍ෂාවන් සපුරා ගැනීමට, පරිසරයෙන් ලැබෙන සහාය පෙන්වාදීමට තවත් උදාහරණ අවශ්‍ය නොවේ. මංගල සූත්‍රයේ, ‘පතිරූප දේසවාසෝ ච’ යනුවෙන් එය මංගල කරුණක් ලෙස දක්වා ඇත්තේ ද එනිසයි. එහෙත් සෑම කෙනකුටම තමන් බලාපොරොත්තු වන පරිසරයක ජීවත් වන්නට නොලැබේ. එසේ වුවත් කැපවීම, උනන්දුව හා බුද්ධිය ඇත්නම් අයෝග්‍ය පරිසරයක් වුවත් යෝග්‍ය කරගත හැකි ය. ඒ බව මන්තානි පුත්ත තිස්ස තෙරුන්ගේ කතාව අපට කියාදෙයි. මන්තානි පුත්ත තිස්ස තෙරුන් බුදුරදුන් හමුවට යන්නේ භාවනාව සඳහා පිටත්ව යෑම පිණිස කමටහන් ලබා ගැනීමටයි. තමන් ඒ සඳහා සුනාපරන්තයට යෑමට අදහස් කරන බව ප්‍රකාශ කරයි. එවිට බුදුරජාණන් වහන්සේ සුනාපරන්තයේ වැසියන් එවැනි දේට අකැමැති, රළු අදහස් ඇති දරුණු පිරිසක් බව පවසා ඔවුන්ගෙන් දොස් පරොස් ඇසීමට සිදුවනු ඇතැයි වදාළ සේක. එහෙම වුණොත් ඔවුන් මට බැණ වැදුනා විතරයි පහර දුන්නේ නැතැයි සිතා තමන් හිත හදා ගන්නා බව තිස්ස හාමුදුරුවන්ගේ පිළිතුර විය. ‘හොඳයි, අතින් පයින් ගැහුවොත්? යැ’යි යළි ප්‍රශ්න කළ විට තිස්ස හිමියන්ගේ පිළිතුර වූයේ, ඔවුන් මට අතින් පයින් තැලුවත්, දඩු මුඟුරු ආදියෙන් පහර දුන්නේ නැතැයි හිත හදා ගන්නා බවයි. තිස්ස හාමුදුරුවන්ගෙන් ප්‍රශ්න රාශියක් විමසීමෙන් පසු උන්වහන්සේ ඊට ලබාදුන් පිළිතුරුවලින් සෑහීමට පත් බුදුරජාණන් වහන්සේ තිස්ස සුනාපරන්තයටම යා යුතුයැයි පිටත් කරන්නේ උන්වහන්සේට රුදුරු පරිසරය වුව ද ජය ගැනීමට හැකියාවක් තිබූ නිසයි. අපට ලැබී ඇති පරිසරයේ ඇති සියලු බාධක හඳුනාගෙන ඒවාට අවශ්‍ය පිළියම් බුද්ධිමත්ව සිතා තමන්ට යොදා ගත හැකි නම්, ඕනෑම පරිසරයක ජීවත් විය හැකියි.
ජීවිත වාහනය පැදවීමට වුවමනා දෙවෙනි රෝදය නම් සද්පුරුෂ ඇසුරයි. මේ ලෝකයේ ජීවත්වන සැවොම සද්පුරුෂ හෝ අසද්පුරුෂ යන දෙකොටසට අයත් වෙති. ගැටලුවකට ඇත්තේ වෙන් වෙන්ව හඳුනා ගැනීමට නොහැකියාවයි. බුදුරජාණන් වහන්සේ නොයෙක් අවස්ථාවල දී සද්පුරුෂ හා අසද්පුරුෂ ලක්‍ෂණ පෙන්වා දී ඇත්තේ ද පුද්ගලයන් හඳුනා ගැනීමේ පහසුවටයි. අංගුත්තර නිකාය සප්පුරිස සූත්‍රයෙහි, සද්පුරුෂ ලක්‍ෂණ පහක් ඉදිරිපත් කෙරේ. ඒ මෙසේයි.’ඉධ භික්ඛවෙ එකව්වො පුරිසො පාණාතිපාතා පටි විරතො හොති, අදින්නාදානා පටිවිරතො හොති, කාමෙසුමිච්ඡාචාරා පටිවිරතො, මුසාවාදා පටිවිරතො, සුරාමෙරය මජ්ඣපමා දට්ඨානා පටිවිරතො අයං වුච්චති භික්ඛවෙ සප්පුරිසො’
තමන්ටත් අනුනටත් හිරිහැර වෙන, පව්කාර සිතිවිලි ඇති කරගෙන පස් පව්වල යෙදෙන්නන් අසත්‍පුරුෂයන් බව මෙයින් පෙනෙයි. තමන් දුසිරිතෙහි යෙදෙමින් අන් අයද දුසිරිතයට යොදවා ගැනීම අසත්‍පුරුෂයාගේ ලක්‍ෂණයයි. කෙනකුගේ සත්‍පුරුෂකම හෝ අසත්‍පුරුෂකම වෙනත් කෙනකුට දැනෙන්නේ ඒ තැනැත්තාගේ හැසිරීම තුළින් හෝ කතාවෙනි. අසත්‍පුරුෂ ගති ඇති මව්පියන් ජීවත්වෙන නිවෙසක හැදෙන වැඩෙන දරුවන් තුළ ද බොහෝවිට අසත්‍පුරුෂ ලක්‍ෂණ රෝපණය වෙයි. ළදරු හා ළමා අවධියේ දී දරුවන් ඉගෙන ගන්නේ අනුකරණයෙනි. ඒ සඳහා භාවිත කරන්නේ තම ඇස හා කනයි. ඇසට දකින දේ තුළින් හා කනට ඇසෙන දේ තුළින් ඉගෙන ගනී. කුඩා අවධියේ සිටම අසත්‍පුරුෂ හැසිරීම් දරුවන්ගේ ඇස ගැටීම නිසාම ඔවුන් තුළ ඒවා රෝපණය වෙයි. බාලයන්ගේ ඇසුර අත්හළ යුතු බවත් පණ්ඩිතයන්ගේ ඇසුර ලැබීමට කැමැති විය යුතු බවත් බුදුරදුන් වදාළේ, ජීවිත කාලකණ්ණි තත්ත්වයට ඇද දමා විනාශ කරලීමටත්, උසස් මට්ටමට නංවාලන්නටත් පුද්ගල ඇසුර දැඩි බලපෑමක් සිදු කරන නිසයි. පියවරුන් දුසිරිතට ඇබ්බැහි වීම නිසා ආර්ථික වශයෙන් ප්‍රපාතයට ඇද වැටුණු, නීරෝගීකමෙන් පිරිහුණු, නොයෙකුත් ප්‍රශ්න ගැටලුවලින් පිරුණු පවුල් සංස්ථා වැඩි වෙමින් පවතී. ගැටුම්, ආරවුල් මෙන්ම මිනිස් ඝාතන හා සිය දිවි නසා ගැනීම් ද වැඩි වෙමින් පවතී. සමාජයක මෙවැනි තත්ත්වයක් ගොඩනැඟීමට අසද්පුරුෂ ඇසුර ප්‍රබල බලපෑමක් ඇති කරවයි. අසද්පුරුෂයා තමන් වරදෙහි නිරත වන අතර අනෙක් අයද වරදෙහි යොදවා ගැනීම ඉතා භයානක තත්ත්වයකි.
කායික වාචසික සංවරයෙන් කටයුතු කිරීම ‘අත්ත සම්මා පණිධි’ යනුවෙන් දක්වා තිබේ. ඒ තෙවැනි රෝදයයි. සාමාන්‍යයෙන් පුහුදුන් තැනැත්තන්ගේ ස්වභාව තමනට අහිත පිණිස පවතින දුක් කරදර ගෙන දෙන කටයුතුවල පහසුවෙන් යෙදීමත්, යහපත පිණිස අභිවෘද්ධිය පිණිස හේතුවන වැඩවල අපහසුවෙන් නිරතවීමත් ය.

සත්ව ලෝකයේ මිනිසාට උසස් තැනක් හිමිවන්නේ සෙසු කිසිදු සත්වයකුටවත් හිමි නොවන අතිශ්‍රේෂ්ඨ සිතක් මිනිසා සතු වීම නිසයි. තිරිසනාගේ ස්වභාව සිතෙන දේ සිතුණු තැනදි කිරීමයි. අප හුරු විය යුත්තේ සිතෙන දේ කිරීමට නොව සිතා මතා කටයුතු කිරීමටයි. එය පහසු කටයුත්තක් නොවේ. කුළු හරකකු මෙල්ල කිරීමටත් වඩා අපහසු බවයි. බුදුවදනෙහි දැක්වෙන්නේ. ආත්ම දමනයෙන් තොර තැනැත්තා අර්ථවත් දේ තෝරා ගත නොහැකි, තමා කළ යුතු හා නොකළ යුතු දේ වෙන් කොට හඳුනා ගැනීමට අසමත් වූවෙකි. එමෙන්ම පිළිවෙළකට යමක් කිරීමට ද ඔහුට නොහැකිය. වත්මන් සමාජයේ බහුතරයකගේ ජීවිත අඳුරු ආගාධයට ඇද වැටී ඇත්තේ ආත්ම දමනය නැතිකම නිසයි. ඇස, කන, දිව, නාසය වැනි ඉඳුරන් අසීමිත ලෙස පිනවීමෙහි නිරත වන බැවින්, මිනිස් තිරිසනුන්, මිනිස් ප්‍රේතයන් ලෙස සමහරු හැසිරෙති. ඔවුහු තම දේහය පමණක් නොව සමාජ දේහය ද විනාශය කරා පමුණුවති.
බුදුන් දවස ජීවිතය අවුල් කරගෙන සිටි බොහෝ දෙනා බුදුරදුන්ගේ මඟ පෙන්වීමෙන් ජීවන යාත්‍රාව නිවැරැදි මාවතට යොමු කරගෙන, සසර ගමන නිමා කළේ ආත්ම දමනයෙනි. ජීවිතය අවුල් කරගත් බාහිය තෙරුනට බුදුරදුන් විසින් දෙන ලද උපදේශය උදාන පාලියේ මෙසේ දැක්වෙයි.
‘බාහිය, ඔබ මෙසේ හික්මිය යුතුය, යමක් දකින්නේ හුදු දක්නා ලද්දක් ලෙස සැලකිය යුතු ය. යමක් අසන ලද්දේ හුදු අසන ලද්දක් ලෙස සැලකිය යුතු ය. යමක් සිතන ලද්දේ හුදු සිතන ලද්දක් සේ සැලකිය යුතු ය.’ ඉන්ද්‍රිය ශික්‍ෂණයක් අපේක්‍ෂා කරන්නා අරමුණ ඉන්ද්‍රිය සමඟ ගැටුණු විගස විඤ්ඤාණය මෙහෙයවා කටයුතු කිරීමට හුරුවක් ලද යුතු බව එයින් පැහැදිලි වෙයි.
සිව්වැනි රෝදය ලෙස දැක්වෙන්නේ, පෙර කරන ලද පින් ඇති බවයි. උපතට මෙන්ම උපතින් පසු ජීවිතය පවත්වාගෙන යාමේදීත් සත්වයාට පෙර කරන ලද කර්ම ශක්තියේ බලපෑම ලැබෙන බව බෞද්ධ ඉගැන්වීමයි. කම්ම දායාදා, කම්ම යෝනි, කම්ම බන්ධු, කම්ම පටිසරණො යන බුදුවදන් තුළින් පැහැදිලි වන්නේ කිසිවකුටත් කර්මයෙන් ගැලවී සිටිය නොහැකි බවයි. උපතේදීම ඇතැමුන් පව් කරගහගෙන පැමිණීම නිසා පවුලේ අනෙක් සාමාජිකයන්ට ද ඉඩ කඩම් විකුණා දැමීම, අනපේක්‍ෂිත ලෙස රැකියා අහිමිවීම, තිබෙන වස්තුව නැතිව යෑම, ලෙඩ රෝගවලට ගොදුරුවීම වැනි කරදරවලට මුහුණ පෑමට සිදුවෙයි. එහෙත් කුසල කර්ම ශක්තීන් ඇතිව උපදින දරුවන් නිසා ඔහුත් පවුලත් ගමත් රටත් බබළයි. මොහොතක් සිහි නුවණින් විමසා බලන්න. මගේ ජීවන යාත්‍රාවේ යථෝක්ත රෝද සතර ශක්ති සම්පන්නද? පිළිසකර කළ යුතු දුර්වලතා නැද්ද? මෙලෙස නුවණින් පිරික්සා බලා ඌණතා ඇත්නම් එය හඳුනා ගෙන ඊට පිළියම් වහ වහා යොදා ගැනීම තුළින් සාර්ථක ගමනක නිමාවක් කරා ජීවන යාත්‍රාව පදවාගෙන යා හැකි ය. එය ජීවන ගමනේ ජයග්‍රහණයයි




Sunday, December 6, 2015

පූජ්‍ය ග0ගොඩවිල සෝම හිමි ( ගුණ අනුස්මරණය වෙනුවෙනි ).


මීට වසර 13 කට පෙර සිටම ගම් නියම් ගම් වලට ගොස් පහදා දුන් නියම සත්‍ය රහසේම සැගව යැව්වත්  අදටත් එදා දෙසූ ඒ සත්‍ය අප අතර දකින්න ලැබෙන්නේ වර්ථමාන ශ්‍රී ල0කාව තුළ වෙසෙන අප අපේ රටේ ජාතියේ ආගමේ විනාශය දකින  නිසාවෙනි.“ඇයි “ඒ  ...අන්තනෝමතික ලෙස ක්‍රියා කරන දේශපාලකයනුත් අගම්වාදී කණ්ඩායමුත් රටට  කරනු ඒ විනාශ මිස රටක් ලෙස ජාතියක් ලෙස ඉදිරියට යාමට නොව පරිහානියට ඇද දැමීමය
“ඇයි මෙතරම් මහා ජනකායක්?” කියා මේ රටේ දේශපාලන නායකයන් ඇසුවේ ඒ නිසාය. “ඒ වෙන නායකත්වයක් නොතිබූ නිසාය” යන පිළිතුර අද රට මුහුණ පා තිබෙන ලොකුම ප්‍රශ්නය කුමක්දැයි පෙන්නුම් කරයි. “සිදුවෙමින් පවතින ජාතික හා ශාසනික විනාශයද පැහැදිලිව ප්‍රකට වෙද්දී මුනිවත රැකීම කුහක භික්ෂු ප්‍රතිපදාව නොවන්නේ දැයි මගේ සිත මටම දොස් නගන්නට විය.” සෝම හාමුදුරුවන්ගේ මේ වදනෙන් උන්වහන්සේ කරන්නට බලාපොරොත්තු වූයේ කුමක්දැයි මනාවට විස්තර වේ.
ලාංකීය බුදු සසුනේ පැවිදි බව ලැබූ ශ්‍රේෂ්ඨ භික්ෂුන් වහන්සේ නමකි. භික්ෂු සම්ප්‍රදාය අනුව උන් වහන්සේ උපන්  ( 1948 /04/24 ) ග්‍රාමය වන ගංගොඩවිල නම උන් වහන්සේගේ නාමය මුලට යොදාගෙන ඇත. තම ගුරු පියාණන් වූ අති පූජ්‍ය මඩිහේ පඤ්ඤාසීහ හිමියන්ගේ අඩිපාරේ යමින් බුද්ධ ශාසනයට සහ සිංහල බෞද්ධයන්ට උන් වහන්සේ මහත් සේවාවක් ඉටුකළහ.
සෝම තෙරුන්ගේ අකල් අපවත් වීම අදටත් මත භේදවලට තුඩුදෙන කරුණක් වී තිබේ.
සෝම හිමියන් විසින් එදා ගොඩ නැගූ ජන විජය පදනම අප රටට ජාතියට කළ සේවය සහ එයින් ගොඩ නැගූ නිවහල් සමාජයේ උරුම කරුවෙකුව වීම සහ අප විහාරයට 2003 වර්ශය මුල භාගයේ වඩම්මවා ධර්ම දේශණයක් දේශණා කිරීමට සලසා දීමත් එයින් අප ප්‍රදේශයේ තුළ පවා තිබූ අන්‍ය ආගම් වාද සහ බුදු දහමට විනාශ කිරීමට කටයුතු කල රාජ‍ය නොවන ස0විධාන පවා අක්‍රිය කලේය.ප්‍රදේශය පුරා නොමග ගිය මිනිසුන් අතර රෝගීන් සුව කිරීම දොස්තරට භාර නොදී යම් යම් දේව මෙහෙයුම් මගින් සුව කර ගැනීමට ගොස් ජීවිත හානි කරගත් මිනිසුන්ගේ පවුල්වලට සත්‍ය  අවභොඅධ කර දීමත් එවැනි මිත්‍යා පසු පස ගිය ( පාශ්ටර් වරුන් පසු පසා මන්ධ මානසිකයන් යහමගට ගත්තේය

සෝමහිමිගේ චරිතය
පුජ්‍ය ගංගොඩවිල සෝම තෙර උපත ලැබුවේ ලංකාවේ ප්‍රධාන නගරය වන කොළඹ නගරයට අවට ප්‍රදේශයක පිහිටි අර්ධ නගරයක් වන ගංගොඩවිලදීය. වයස අවුරුදු 26ක් වු සෝම තෙරුණුවන්ගේ භාරකාරත්වය 1974දී ලංකාවේ සම්මානීත්වයට පාත්‍ර වු භික්ෂු දෙනමක් වන පුජ්‍ය මඩිහෙ පඥ්ඥාසීහ මහා නා හිමි තෙර හා පුජ්‍ය අම්පිටියේ රාහුල මහ තෙර වෙත හිමිවිය.සාමණේරනමක් ලෙස මහරගම භික්ෂු පුහුණු මධ්‍යස්ථානයට පැමිණි උන්වහන්සේ ඉහත භික්ෂුන් වහන්සේලා දෙනමගෙන් මහා සංඝයානන් වහන්සෙලාගේ ක්‍රියා පටිපාටිය ඉගෙන ගනු ලැබුහ. වර්ෂ 1976 දී උපසම්පදාව ලද සෝම තෙරුන් වහන්සේ වැඩි දුරටත් නියම පාලි බසින් බුදු දහම පිළිබඳව ලියවුණු පාඨ ග්‍රන්ථයන් අධ්‍යයනය කරන ලද අතර බුදු දහමේ ඉගැන්වීම් පිළිබඳව සොයා බැලීමට මෙන්ම නොයෙකුත් සොයා ගැනීම් පාදක කර ගනිමින් ග්‍රන්ථ රචනා කිරීමටත් වැඩි රුචිකත්වයක් දැක්විය. තරුණ පරම්පරාවේ ජීවිත ධර්මය අනුව හැඩගැස්වීම සෝම තෙරුන්ගේ ප්‍රධාන පරමාර්ථය විය.මේ සදහා හොද ප්‍රවේශයක් ලෙස උන්වහන්සේ විසින් පිහිටවා ගනු ලැබු "තරුණ සවිය" නැමැති සංවිධානය සදහන් කළ හැකිය. හුදකලා ප්‍රදේශයන් තෝරා ගනිමින් භාවනාවේ නිරතවුනු සෝම තෙරුණුවෝ භාවනාවේ දක්ෂ සිසුවෙක් වූහ. බුදුන්වහන්සේ විසින් උගන්වනු ලැබු භාවනාව විෂයක් ලෙස ගනිමින් අධ්‍යනය කිරීමට විශේෂ කැමැත්තක් දැක්විය උන්වහන්සේ භාවනාව පිළිබඳව වැදගත් කරුණු එක් කර "බුද්ධාස්ථුප" නමින් ග්‍රන්ථයක් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී.

වික්ටෝරියාව සමග පැවති සම්බන්ධතා මත ආරාධනාවක් අනුව 1986 දී ධර්ම දේශනාවක් සඳහා එහි වැඩම කළ උන්වහන්සේ මාස හයකට පසු නැවත ලංකාව බලා වැඩම කිරීමෙන් අනතුර 1989 දී වික්ටෝරියා බෞද්ධ විහාරය පිහිටුවීම සදහා පදනම දමන ලදී. අවසාන කාලය තුළ උන්වහන්සේට අවශ්‍ය වුයේ බෞද්ධාගමේ අගයන් පිළිබඳ මිනිස් සිත් තුළට කා වැද්දීමයි. එපමණක් නොව ගංගොඩවිල සෝම හිමියෝ දහස් ගණන් රටවල් වල සංචාරය කරමින් බුදු රජාණන් වහන්සේ විසින් දේශනා කරන ලද ශික්ෂාපද පහ සාමාන්‍ය සරල දිවි පෙවතකට අදාළ කර ගන්නේ කෙසේද යන්න පිළිබඳව ධර්මය පැතිර වීමට කටයුතු කළහ. එමෙන්ම දහස් ගණන් ක්‍රිස්තියානි ජනයා උන්වහන්සේගේ ධර්ම දේශනා ශ්‍රවණය කළ අතර මෙසේ ධර්ම දේශනා ශ්‍රවණය කිරීමට ප්‍රධාන හේතුව වුයේ උන්වහන්සේ විසින් යොදා ගත් සරල අදහස් දැක්වීමේ ක්‍රියා පටිපාටියයි.මෙය ධර්ම දේශනා සාර්ථක විමට ඉතා වැදගත් කරුණක් වූ අතර බොහෝ අවස්ථා වල උන්වහන්සේගේ ධර්ම ශාවක පිරිස වුයේ තරුණ තරුණියන්ය.


වික්ටෝරියා බෞද්ධ විහාරය
වර්ෂ 1993 දී වික්ටෝරියා බෞද්ධ විහාරය නමින් නොබෙල් පාර්ක් හිදී නව විහාරයක් පිහිටුවන ලද අතර ධර්මය ප්‍රචලිත කිරීමේ අදිටනින් පිහිටුවන ලද මෙම විහාරය ලාංකීය ජනතාව සඳහා පමණක් නොව වෙනත් ජාතින් අතරද ධර්මය ප්‍රචලිත කිරීමේ අරමුණින් ඇති කරන ලදී.වර්තමානයේදී මෙම ආයතනය තුළ සියළුම ආගම්වල ජනයා ඉතා සාර්ථක ලෙස තම කටයුතු කරගෙන යනු ලබන අතර මුල්කාලයේ මෙම විහාර භූමිය විශාල එකක් නොවු බැවින් සියළු කාර්යයන් නිසියාකාරයෙන් කර ගෙන යාමට අපහසු විය.එම නිසා සෝම හිමියන් විසින් අක්කර 5(20,000 වර්ග මීටර්)ක ප්‍රමාණයේ භූමි ප්‍රදේශයක් නැවත මිලදී ගන්නා ලද අතර නව භූමියේ ගස් 800 පමණ වගා කරන ලදී.මෙම භූමිය මිලදී ගැනීම නිසා ශාක්‍යමුනි සම්බුද්ධ විහාරය ආරම්භ කිරීමට හැකි විය. සෝම හිමියන් ශ්‍රි වජිරානන්ද ධර්මායතනයේ ශිෂ්‍ය නායකයකු ලෙස මෙන්ම ධර්ම දේශකයකු ලෙස ධර්මායතනය සමග ඉතා සමීපව කටයුතු කරන ලදී. පූජ්‍ය මඩිහෙ පඤ්ඥාසීහ මහනායක තෙරුන් හා පූජ්‍ය අම්පිටියේ රාහුල තෙරුන් යන භික්ෂු දෙනම උන්වහන්සෙගේ ගුරුවරුන් වූහ.මෙම ගුරුහාමුදුරුවන් දෙනම සදහා සිතේ පැවති ආදරය හා භක්තිය දෙවෙනි වුයේ බුදුන්වහන්සේ සදහා පමණි. සෝම හිමියෝ ගිහි කල ග්‍රීන්ලන්ඩ් විද්‍යාලයේද පසුව ඉසිපතන විද්‍යාලයේද අධ්‍යාපනය හදරනු ලැබූ අතර මෙකල උන්වහන්සේ දක්ෂ රග්බි ක්‍රීඩකයෙක් වූහ. රිච්මන්ඩ් බෞද්ධ විහාරයෙන් ලැබුණු ආරාධනාවක් අනුව 1986 දී පූජ්‍ය සෝම හිමි ප්‍රථම වරට ඕස්ට්‍රේලියාවට වැඩම කරන ලද අතර උන්වහන්සේ මාස තුනක පමණ කාලයක් එහි වැඩ වාසය කරනු ලැබූහ. ඕස්ට්‍රේලියාවේ මහායාන ධර්මය ප්‍රචලිත වී තිබු බැවින් නිවරදි ථෙරවාදී බුදු දහම නිවරදි ආකාරයෙන් ප්‍රචලිත කළ යුතු යැයි සිතු උන්වහන්සේ එම කාර්යය දියත් කිරීම සදහා නැවතත් 1989 දී ඕස්ට්‍රේලියාව බලා වැඩම වූහ.මෙහිදී උන්වහන්සේ විසින් පළමු සිංහල විහාරය මෙල්බන් නගරයේ රිජෙස්ට් විදියේ, ස්ප්රිහන්ගුවෙල් වල "මෙල්බන් ශ්‍රී ලංකා විහාරය" නමින් පිහිටුවා ඇත .1993 දී උන්වහන්සේ විසින් මෙල්බන් ශ්‍රී ලංකා බෞද්ධ විහාරයෙන් ගොස් නොබෙල් පාර්ක් හි 21,රීච් මාවත හි වික්ටෝරියා බෞද්ධ විහාරය සාදන ලදී.පසු කාලීනව මෙම විහාරය ශාක්‍යමුනි විහාරය නමින් හැදින් විය. සෝම හිමියන් දුර දක්නා නුවණකින් හා නිවැරදි දැක්මකින් යුක්තව බෞද්ධ දර්ශනයට මග එළි පෙහෙළි කිරීම හා බෞද්ධ අධ්‍යාපනය නගා සිටු වීම සඳහා ශාක්‍යමුනි සම්බුද්ධ විහාරය නමින් ඕස්ට්‍රේලියාවේ බෞද්ධ මධ්‍යස්ථානයක් පිහිටුවන ලදී. ශාක්‍යමුනි සම්බුද්ධ විහාරය පිහිටුවීමේන් බෞද්ධ ආගම පිළිබඳ පරීක්ෂණ පවත්වමින් ප්‍රායෝගිකව හැදැරීමට කැමති පුද්ගලයන් සදහා ශිෂ්‍යත්ව පිරිනමනු ලැබීමද අරමුණක් වීය.

වසර හතකට පසු 1996 වර්ෂයේදී නැවත ශ්‍රී ලංකාවට වැඩම කළ උන් වහන්සේ ටික කලක් ලංකාවේ වැඩ වාසය කිරීමේ අරමුණින් පසු විය.පියාගේ හදිසි ආබාධය සහ අධ්‍යාත්මික දියුණුව වැඩි කර ගනු පිණිසත් ලංකාවේ ටික කලක් වැඩ වාසය කිරීමට අදහස් කර ගෙන සිටියද පියාගේ ආබාධය දරුණු අතට හැරීම නිසා උන්වහන්සේට වැඩි කාලයක් ශ්‍රී ලංකාවේ වාසය කිරීමට සිදු විය. එමෙන්ම උන්වහන්සේ ශ්‍රී ලංකාවේ වැඩ වාසය කරන කාලය අතර තුර පිටතින් පැමිණි බලවේගයන් හමුවේ බෞද්ධ ආගම විනාශය කරා ගමන් කරන බව සෝම හිමියන්ට අවබෝධ විය. උන්වහන්සේ දුෂ්කර ප්‍රදේශවලට විශේෂයෙන්ම ත්‍රස්තවාදී ප්‍රහාර නිසා විපතට පත් වු ප්‍රදේශවල ජනයාට උපකාර කිරීම සදහා එම ප්‍රදේශ වලට වැඩම කිරීම උන්වහන්සේගෙන් සිදුවූ සමාජ සත්කාරයකි.
කෙටි කාලයක් සදහා නැවත ඕස්ට්‍රේලියාවට වැඩම කළ සෝම හිමියන් විපතට පත් ශ්‍රී ලාංකීය ජනයා ඉන් මුදවා ගැනීම සදහා එහි ආධාර එක් රැස් කිරීම පිණිස සංවිධානයක් ආරම්භ කරනු ලැබීය.ඉන් නොනැවතුන සෝම හිමි ග්‍රාමවාසී භික්ෂුන් වහන්සේලාට එම විපතට පත් ජනයා හා දුෂ්කර ප්‍රදේශ වල ජනයා සමග ළඟින් ඇසුරු කිරීමට හා විවිධ වු උපකාර කිරීමට කටයුතු සංවිධානය කළහ.
ඕස්ට්‍රේලියාවේ සිට නැවත ලංකාව බලා වැඩම කළ සෝම තෙරුන්ට දක්නට ලැබුණේ මත් උවදුර සීඝ්‍රයෙන් වැඩි වූ ලාංකීය සමාජයකි. මත් උවදුරින් ලාංකීය ජනයා මුදවා ගැනීම සදහා උන්වහන්සේ තරුණ පිරිස් සමග එක්ව ජනතාවගේ අවධානය ඒ වෙත යොමු කළ සේක.
එපමණක් නොව පන්සල් භූමිය තුළ කුඩා කෝවිල් ස්ථාපිත කිරීමට විරුද්ධව උන්වහන්සේ සංවිධානාත්මකව නැගී සිටි සේක.

අපවත් වීම
2003 දෙසැම්බර් 12 වන දින රුසියාවේ සෙන් පීටස් බර්ග්ස් හිදී මහරගම, විජේරාම ගංගොඩවිල සෝම හිමි රුසියන් රජයෙන් පිරිනමනු ලබන ආචාර්ය උපාධියක් ලබා ගැනීම සදහා රුසියාවට වැඩම කළසේක. එහිදී උන්වහන්සේට ඇතිවු හදිසි හෘදයාබාධයක් නිසා සෙන් පීටස් බර්ග්ස්හි රෝහලකට හදිසියේ ඇතුල් කරන ලද අතර එහිදී උන්වහන්සේගේ රෝගී තත්ත්වය වැඩිවීමෙන් වසර 56 ක ආයු වළදා අපවත් වූහ.
උන්වහන්සේගේ අපවත් වීම නිසා ලාංකීය ජනතාව මහත් කම්පාවට පත් වු අතර එම අපවත් වීම සෑම කෙනෙකුගෙම සිත් තුළ සැක සංකා මතු කරන්නටද හේතු විය.
බොහෝ දෙනා මෙය ක්‍රිස්තියානි මුලධර්ම වාදයෙන් සිදු කරන ලද මරණයක් ලෙස විශ්වාස කරති. එම නිසා මරණය පිළිබඳව තොරතුරු අනාවරණය කිරීම සඳහා කොමිසමක් පත් කරන ලදී.මෙම කොමිසම මගින් මරණ පරීක්ෂණ දෙකක් පවත් වනු ලැබු අතර මෙම කොම්සමේ සාමාජිකයන් තිදෙනෙකුගේ අවසන් නිගමනය වුයේ එම මරණය ඕනෑකමින් කරන ලද්දක් බවයි. එමෙන්ම එක් කොමිසන් සාමාජිකයකු පැවසුවේ ඒ සදහා සාක්ෂි නොමැති බවයි.

(බුදු දහම රැකගැනීමේ අටියෙන් අති විහාල මෙහෙයක් ඉටුකල අති පූජ්‍ය ගංගොඩවිල සෝම හිමිපාණන් වහන්සේ දැයෙන් සමුගෙන  2015  දෙසැම්බර් 12 වැනිදාට වසර 12 ක් පිරේ. රටට, ජාතියට උන්වහන්සේ ඉටු කල මෙහෙය වචන කීපයකින් සටහන් කල හැක්කක් නොවුවද මේ සටහන් තැබෙනුයේ උන්වහන්සේගේ එකී මෙහෙවරට කරන උපහාරයක් වශයෙනි. ජ්‍යෙෂ්ඨ මාධ්‍යවේදී එඩ්මන්ඩ් රණසිංහ මහතා විසින් රචිත “සෝම හාමුදුරුවන්ගේ බෞද්ධ දේශපාලන දර්ශනය” නමැති ග්‍රන්ථයෙන් උපුටා ගත් ලිපියකි මේ.)
2003 දෙසැම්බර මස මැද භාගයේදී අප දුටුවේ බෞද්ධ විප්ලවයික. කහ විප්ලවයකි. බෞද්ධ බලවේගයකි. නියමය නම් ජීවත්ව සිටියදී විප්ලවයකට, බලවේගයකට නායකත්වය දීමය. නමුත් සෝම හාමුදුරුවන් විප්ලවයක් ඇති කළේ උන්වහන්සේ මෙලොව අතහැර ගිය පසුවය. එම කහ විප්ලවය බෞද්ධ සිත් තුළ මෝරමින් තිබුණු බව නිසැකය. නැතිනම් එදා අප දුටු ඒ බෞද්ධ පිබිදීම දකින්නට නොලැබෙනු ඇත.
නිහඩව මෝරමින් පවතින ගිනි කඳු පුපුරා යන්නේ බලාපොරොත්තු නොවූ ලෙසය. ඒ ස්වභාව ධර්මයාගේ නිර්මාණයකි. සෝම හාමුදුරුවෝ බුද්ධ දේශනය මත පිහටා කෙලින්ම බෞද්ධයින්ගේ බුද්ධියට සහ සිත්වලට ආමන්ත්‍රණය කළහ. ඒ නිසා අවදි වූ බෞද්ධ සිත් ගිනි කන්දක් ලෙස නොව මහා සිසිල් ධාර්වක් ලෙස උතුරා ගලා යන්නට විය. බෞද්ධ සිසිල් ධාරාවක් ලෙස ගැලුවේය. බෞද්ධ මහා බලවේගයක් ලෙසය.
එම බලවේගයේ රහස පොදු බෞද්ධ ජනතාව වටහා ගත්තේ ය. නමුත් රටක වැසියන් එකාවන්ව සිය බලය විදහාපාන විට දේශපාලඥයෝ කලබල වෙති. දේශපාලඥයින්ගෙන් තොරව ඇතිවන බලයට මේ පිරිස බිය වෙයි. එදා බෞද්ධයින් පෙන්වා සිටියේ අහිංසක බලවේගයකි. ඒ බලවේගය බලය උදෙසා ඇතිවූවක් නොව, ධනය උදෙසා ඇතවූවක් නොව, පාර්ලිමේන්තු ආසන සඳහා වූ බලවේගයක්ද නොවීය. ඒ බලය බෞද්ධයිනගේ බුද්ධියට, සිත් තුළට සමීප වූ බුද්ධ පුත්‍රයෙක් වෙනුවෙන් ගලන ලද්දකි.
මෙම බලවේගයේ රහස සොයන්නට වූවන් අතර මේ රටේ සුපිරි දේශපාලඥයකු ද විය. “ඇයි මෙතරම් ජන ගංගාවක්?” යන ප්‍රශ්නය මේ දේශපාලනඥයාද ඇසුවේය. මේ ප්‍රශ්නයට ලැබුණු පිළිතුර වූයේ “නායකත්වයක් නොතිබූ තැන සෝම හාමුදුරුවෝ නායකත්වයක් ලබාදුන්නා. මේ ඓතිහාසික සිද්ධියේ හේතුව එයයි.” මේ පිළිතුර අසා මෙම දේශපාලඥයා ඊට දුන් පිළිතුර වූයේ එය ඇත්ත විය හැකි බවයි. දේශපාලනඥයින්ට නොලැබෙන කිසිවකුගේ පෙළඹීමක් නොමැතිව සෝම හාමුදුරුවන්ට ලැබුණ ඒ මහා ගෞරවය මෙම දේශපාලනඥයින්ට තෝරා ගන්නට බැරි බව කිව යුතු නොවේ.
“නැණ පහන අවදි කළ සෝම හාමුදුරුවෝ”, “නිර්මල බුද්ධ ධර්මය දේශනා කළ සෝම හාමුදුරුවෝ”, “රටත්, ජාතියත් අවදි කළ සෝම හාමුදුරුවෝ යන මේ පාඨ බැනර්වල ලියා තිබෙනු දුටුවේ ගමක් පසු කරමින් යන විටය. මෙම පාඨ “කහ විප්ලවයේ” ආරම්භයද? එමෙන්ම පෙර සඳහන් දේශපාලනඥයා නැගූ “මේ තරම් සෙනෙහෙබර ජන සන්නිපාතයක්” යන ප්‍රශ්නයට ලැබිය යුතු පිළිතුරද යට කී පාඨවල ඇත.
සෝම හාමුදුරුවන් ආරම්භ කළ ඒ “කහ විප්ලවය” සියලු භේද යටපත් කොටගෙන විකාශනය විය. බෞද්ධ බලවේගයක් මේ රටේ තිබෙන බව අපි දුටුවෙමු. අවශ්‍ය වන්නේ බෞද්ධයන් ගරු කරන නායකත්වයකි.
සෝම හාමුදුරුවන් මේ රටේ බෞද්ධ ජනතාව‍ කෙරෙහි බලපෑවේ කුමන අයුරකින්ද? ඊට සරල පිළිතුරක් මෙන්ම සංකීර්ණ පිළිතුරක්ද වේ. භික්ෂුවක් හැටියට නිර්මල බුදු දහමේ පිහිටා බෞද්ධයා අද මුහුණ පා ඇති ප්‍රශ්න කෙරෙහි බුද්ධිගෝචරව, සෘජු ලෙස සලකා බැලීමේ බලයක් හා ශක්තියක් උන්වහන්සේට හිමිව තිබුණි. සෑම ප්‍රශ්නයක්ම බුද්ධියට හසු කොට ඒ අනුව පිළිතුරු සෙවූහ. හැම දේකම මිණුම් දණ්ඩ ලෙස උන්වහන්සේ සැලකුවේ බුද්ධ දේශනයයි.
සෝම හාමුදුරුවෝ බුද්ධ ධර්මය හැම දෙනෙකුටම පහසුවෙන් තේරුම් ගැනීමට හැකිවන පරිදි පැහැදිලි ලෙස විස්තර කර දුන්නාහ. එලෙසම ලෞකික සහ ලෝකෝත්තරවශයෙන් බුද්ධ ධර්මය කාටත් සෙත සලසන අයුරු විස්තර කර දුන්නාහ. මෙය පෙර සඳහන් සරල පිළිතුර ලෙස සඳහන් කිරීමට පුළුවන
සෝම හාමුදුරුවන්ගේ බුද්ධ දර්ශනය ගත් විට අපට පෙනී යන්නේ බුද්ධ ධර්මය ඉතා ගැඹුරින් හදාරා මිනිසා සහ සාමජය අතර පවතින සම්බන්ධතාවයන් බුද්ධිමත් ලෙස විග්‍රහ කළ බවත් ඒ අනුව එම සම්බන්ධකම් පිළිබඳ පුළුල් අර්ථ කථනයක් කළ බවත්ය. විචාරශීලී පදනමේ සිට කළ මේ අධ්‍යයනවලදී අප රට මුහුණ පා සිටින සියලුම විෂමතාවන් අප බුදු මග හැර ගොස් ඇති නිසා ඇතිවූ ඒවා බව උන්වහන්සේ නිගමනය කළහ. මේ ගැන උන්වහන්සේ කුමක් කීවේද?
“හින්දු බලපෑම මත බුදු දහම යටපත් වී මිථ්‍යාව ඉස්මතු වන සැටිත් බුදු සසුනේ මුර දේවතාවන් වන භික්ෂූන් වහන්සේ පවා ගතානුගතික සම්ප්‍රදායනට හා චාරිත්‍ර විධිවලට ගැතිවී වමතින් ගත් බණ පොත ජනතාවට පෙන්වමින් දකුණතින් ගත් මිසදිටු දරුණු කෙටේරියෙන් බුදු සසුනේ මුල සිඳුලන ආකාරය දහමට හා විනයට අනුව සසඳද්දී ප්‍රකටවම දිස්වන්නට විය. මේ හේතුවෙන් සිදුවෙමින් පවතින ජාතික සහ ශාසනික විනාශයද පැහැදිලිව ප්‍රකට වෙද්දී මුනිවත රැකීම කුහක භිකෂු ප්‍රතිපදාවක් නොවන්නේ දැයි මගේ සිත මටම දොස් නගන්නට විය.”
අද සිදුවෙමින් පවතින ශාසනික සහ ජාතික විනාශය සෝම හාමුදුරුවන් දුටුවේ එලෙසය.
ඉන්පසු උන්වහන්සේ උන්වහන්සේට හිමිවූ කාර්යභාරය පිළිබඳ තීරණය කළේ මෙසේය.
“භික්ෂුවක වශයෙන් මිථ්‍යා දෘෂ්ටි ග්‍රහණයෙන් බුදු සසුන බේරා ගැනීම පළමු වගකීම විය යුතු බව මගේ තීරණය විය. සසුනෙන් තොර වූ සිංහල ජාතියක් ගැන සිතීම වැදගත් නොවන බව මම පසක් කලෙමි.
සෝම හාමුදුරුවන් ගත් මේ තීරණය අනුව උන්වහන්සේ ක්‍රියා කළ අයුරු දුටු මේ රටේ බෞද්ධයෝ පැහැදුණහ. එදා ලක්ෂ ගණනින් උන්වහන්සේ අපවත්වීම ගැන දුක් වූයේ ඒ පැහැදීම නිසා බව පිළිගත යුතු වේ.
අද බුද්ධාගම ලබා ඇති කණගාටුදායක තත්ත්වය ගැන උන්වහන්සේ මෙසේ කීහ.
“යමෙක් පංචශීලය සමාදන්ව ඒ අනුව හික්මෙන්නේද, හේ සියලු භෝග ලබන්නේය. කිතු ගොස් ලබන්නේ, විශාරදව වැජඹෙන්නේ යැයි බුදුරදුන් දෙසූ නොවෙනස් බුදු වදන් නොදන්නේ හෝ නොවටහා ගන්නේ හෝ බුදුරදුන් දෙසූ පංචශීලය අමතක කොට ඒ පංචශීලය සායි බබා හට ආරෝපණය කළෝ සිංහලයෝය. සිංහල බෞද්ධයෝය. බුදුරදුන්ගේ දෙතිස් මහා පුරුෂ ලක්ෂණයන් හා අනු ව්‍යඤ්ජනයන් සායි බාබාට සසඳා ගීත ගැයුවෝද ඔවුහුමය.”
මිථ්‍යා දෘෂ්ටීන් බුද්ධාගමට ඇතුළත් වු අයුරු දුටුවේ සෝම හාමුදුරුවන් පමණක්ම නොවේ. මේ රටේ බොහෝ බෞද්ධයන් මේ වර්ධනය නොදැක්කා නොවේ. සෝම හාමුදුරුවන් සෘජුව ඒ බව මුළු රටටම ප්‍රකාශ කළේ පෙර සඳහන් උන්වහන්සේගේ තීරණය අනුවය. නායකත්වය කියනු ලබන්නේ මෙවැනි ක්‍රියාවලීන් සෑදුණ ක්‍රියාපිළිවෙතකටය.
තමන් වහන්සේගේ ඒ තීරණය පිළිබඳ උන්වහන්සේ වැඩිදුරටත් මෙසේ පවසා ඇත
“රටේ අස්සක්, මුල්ලක් නෑර කුඩා දරුවාගේ පටන් මහල්ලා හෝ මැහැලිය දක්වා, ස්ත්‍රී-පුරුෂ, ගිහි-පැවිදි භේදයකින් තොරවම පැතිරී යන දුරාචාර වසංගතය නිසා සිංහල ජාතිය හා සම්බුදු සසුනත් තව අඩසිය වසක් ඇතුළත් ලක් දෙරණින් අතුරුදන් වීමට නියමව ඇත. එසේ වුවුද තෙරුවන් කෙරෙහි මනාව පිහිටා සැදැහැ ඇති අපට ඒ විනාශය ඉදිරිය් අන්ධයකු, ගොළුවකු, බිහිරෙකු සේ සිටීම කළ නොහැකිය.”
මහානායක, නායක ස්වාමීන් වහන්සේලා රටපුරාම සිටින්නාහ. නමුත් උන්වහන්සේලා සෝම හාමුදුරුවරුන් නොවන්නේ මන්ද? මෙම ප්‍රශ්නයට පිළිතුර සෝම හාමුදුරුවෝම වෙන්න පුළුවන
පෙර සඳහන් සෝම හාමුදුරුවන්ගේ වදන් ලබා ගනු ලැබුවේ “දේශය සුරකින රන් අසිපත” යන උන්වහන්සේගේ ග්‍රන්ථයෙන්ය. මින් පසුවත් එම ග්‍රන්ථයෙන් කරුණු උපුටා දැක්වීමට බලාපොරොත්තු වෙමු.
ජනතාව අවදි කළ හැක්කේ යම්කිසි ආගමකට හෝ දර්ශනයකටය. මානව ඉතිහාසයෙන් ඒ බව පැහැදිලි කොට ඇත. පසුගිය දෙසැම්බර් මාසයේදී මේ රටේ ඉතිහාසයට එක්වූ කාල පරිච්ඡේදයක් ඔප්පු කළේ මේ ටිකමය. සෝම හාමුදුරුවන් අවදි කළ බෞද්ධයින් ලක්ෂ ගණනින් උන්වහන්සේට ගරු බුහුමන් දැක්වූයේ උන්වහන්සේ ගොඩ නගා ගත් පැහැදිලි දර්ශනයක් නිසාය. බුද්ධ දර්ශනයෙන් උන්වහන්සේ බිහිකර ගත් ඒ දර්ශනය කුමක්ද? ඒ දර්ශනයට හසුවූ කරුණු මොනවාද?
බුදු දහම පිළිබඳ සෝම හාමුදුරුවන් පෙන්නුම් කළ දැනුම, අවබෝධය මෙතරම් යයි කායා පෑමට නුපුළුවන. උන්වහන්සේ ලැබූ ඒ අවබෝධය ගිහියාට නව ආගමික අත්දැකීමක් විය. ඊට හේතු වූයේ ඉතා සරල අන්දමින් බුදු දහම පිළිබඳ උන්වහන්සෙගේ දැනුම සහ අවබෝධය සාමාන්‍ය දැනුමක් ඇත්තන්ට කියා දීමය.
සෝම හාමුදුරුවන්ගේ දර්ශනය වත්මන් ලාංකීය සාමාජය සහ බෞද්ධයා මුහුණ දී ඇති තත්ත්වයට ප්‍රතිචාරයක් ලෙස ගොඩ නැගුණ එකක් ලෙස සැලකුවත් වරදක් නැත. මේ බව උන්වහන්සේගේ වචනවලින්ද පැහැදිලි වේ. “භික්ෂුවක වශයෙන් මිථ්‍යා දෘෂ්ටි ග්‍රහණයෙන් බුදු සසුන බේරා ගැනීම පළමු වගකීම බව මගේ තීරණය විය.”
මින් පෙර වුවුද ආගමික ශාස්තෘවරුන්, දාර්ශනිකයින්, චින්තකයින් බිහිවී ඇත්තේ සෝම හාමුදුරුවන් පවසා ඇති පරිදි සමාජයක්, රටක් හෝ ආගමක් පරිහී යන හෝ වියවුල් ඇති වකවානුවලදීය.
අද අප පසුවන්නේ රට අරාජික තත්ත්වයක පවතින අවස්ථාවකය. ආගමික වශයෙන් ගත් කළ බුදු සසුන සහ බෞද්ධයින් නොයෙකුත් ප්‍රශ්නවලට මුහුණ පා ඇති අවස්ථාවකය. එවැනි තත්ත්වයක් පිළිබද අධ්‍යයනය කිරීම සහ ඒ අනුව ලබාගත් අව‍බෝධය දර්ශනයක් ලෙස විකාශනය වෙයි. දර්ශනයක් ඇති අයෙක් සෝම හාමුදුරුවෝ පවසා ඇති පරිදි අන්ධයකු, ගොළුවකු හෝ බිහිරකු සේ සිටින්නේ නැත. ඉතිහාසය මේ බව පෙන්වා දී ඇත. සෝම හාමුදුරුවන්ට දාර්ශනිකත්වය ලැබෙන්නේ ඒ නියමය පරිදිය. උන්වහන්සේ දේශනා කොට නැවතුනේ නැත. ක්‍රියාවෙන්ද ඒ බව ඔප්පු කළහ.
පෙර අපරදිග ඉතිහාසය සතුව ඇත්තේ අප දැනුවත් කළ හැකි තොරතුරු සම්භාරයකි. අප ඉන් ප්‍රයෝජනය ගත යුතුය. ආගමික සමාජයීය දේශපාලනමය වශයෙන් ගත් කළ මේ හැම ක්ෂේත්‍රයක් තුළම පැවැති, පවතින හානිකර ගති පැවතුම් පිළිවෙත් ආදියට විරුද්ධව දැඩි ලෙස නැගී සිටි අවස්ථාවලින් ඉතිහාසය ගහණය. යුක්තිය, සාධාරණය, විමුක්තිය, සමානාත්මතාවය, සදාචාරය යන මේවා දාර්ශනිකයින්ගේ, පූජකවරුන්ගේ, විමසිල්ලට භාජනය වූ සමහර කරුණුය. ඈත අතීතයේ සිට සෑම ආකාරයේම දූෂණවලට විරුද්ධව හඩක් නැගුණ බව ඉතිහාසය පෙන්වා දෙයි.
පැවතුණු තත්ත්වයන්ට විරුද්ධව පැන නැගුණ විරෝධතා සියල්ල ගැනම ලිවීම මෙම ලිපියේ අරමුණට අදාල නොවන නිසා එක විරෝධතාවක් ගැන පමනක් කරුණු ස්වල්පයක් සටහන් කරන්නට කැමැත්තෙමු. 16 වැනි ශත වර්ෂයේදී කතෝලික ආගම් පූජකවරුන්ගේ, විශේෂයෙන්ම පාප් වහන්සේලාගේ පැවැත්මට විරුද්ධව මහා විරෝධයක් පැන නැගුණේය. ඒ වන විට කතෝලික පල්ලියේ පූජකවරුන්ගේ පැවැත්ම ගැන දැඩි කලකිරීමක් ඇති වී තිබුණි. නොයෙකුත් චින්තකයෝ ඊට විරුද්ධව ලීවා පමණක් නොව ක්‍රියාකාරී ලෙසද ඔවුනගේ කලකිරීම ප්‍රකාශ කළහ.
මේ සමයේදී ආගමික කටයුතු ඉබේ මෙන් පුරුද්ද අනුව සිදු කෙරිණි. පූජකවරුන් බුද්ධිමය වශයෙන් වැදගත් බලවේගයක් නොවීය. බුද්ධිමය වශයෙන් ඔවුන්ගේ අනුගාමිකයින්ගේ මනස කෙරෙහි කිසි බලපෑමක් කරන්නට නුපුළුවන් වූවා මෙන්ම ඔවුනගේ ආගම ධර්මයේ විකාශනය උදෙසා කිසිම අලුත් දෙයක් ඔවුන්ට ඉදිරිපත් කරන්නට බැරි විය. එම පූජකවරුන්ට තමන්ගේ බුද්ධිමය ශක්තිය කෙරෙහි කිසිවකුගේ ගරුත්වය ආකර්ශනය කර ගැනීමට බැරි විය. පූජකවරුන්ගේ අනුගාමිකයින් දුටුවේ මොවුන් නිර්ර්ථක දේශනා කරමින් බාහිර සැප සම්පත් ඇතුව ජීවත් වූ බවයි.
ථෙ ඵ්‍රඉසෙ ඔෆ් Fඔල්ල්ය් නමැති ග්‍රන්ථයකින් ඉරාස්මස් නමැති පූජකවරයාද ඒ සමයේදී පූජකවරුන්ගේ බාහිර චාරිත්‍රාදීන්ට දැක්වූ සැලකිල්ල සහ ඔවුන්ගේ තණ්හාව සහ මෝඩකම් දැඩි ලෙස විවේචනයට ලක් කළේය. රෝමයේ සිට ආණ්ඩු කරන පාප් වහන්සේගේ පාලනය ඒ සමයේදී පැවති ආකාරයට ක්‍රිස්තියානි ලෝකයට විනාශකාරී එකක් වූ බව ඉරාස්මස් එක් අවස්ථාවකදී සිය මිතුරෙකුට යැවූ ලිපියක සඳහන් කලේය. මෙවැනි තත්ත්වයක් යටතේ පූජකවරුන්ට සිය අනුගාමිකයින් කීකරු බවක් දැක්වූ නමුත් ඔවුන් කෙරෙහි නිසි ගෞරවයක් දැක්වූයේ නැති බව ඉතිහාසඥයින් පෙන්වා දී තිබේ.
මේ තත්ත්වය පුළුල් ලෙස අධ්‍යයනය කළ මාර්ටින් ලූතර් නමැති පූජකවරයෙක් සහ විශ්ව විද්‍යාල අචාර්යවරයෙක් සිය ප්‍රතිචාරය මෙසේ දැක්වීය. “‍මම නිදහස්ව ජීවත් වෙන්නට කැමැත්තෙමි. කිසිම බල අධිකාරයක, මණ්ඩලයක වේවා, වෙන අන් කිසි බලයක් වේවා, විශ්ව විද්‍යාලයේ වේවා, පප්තුමාගේ වේවා, මෙවැනි කිසිම බල අධිකාරියක වහලෙක් වීමට මම නොකැමැත්තෙමි. සත්‍ය යයි මම විශ්වාස කරන දේ නොබියව විශ්වාසයක් ඇතුව ප්‍රකාශ කර සිටින්නෙමි.”
මොහුගේ මේ විරෝධය පැන නැගුණේ පෙර සඳහන් කළ පරිදි පල්ලියේ පැවැති සුඛෝපභෝගී පැවැත්ම සහ පල්ලියේ අනුගාමිකයින්ගේ අවශ්‍යතාවයන්ට කන් නොදීම සහ ඒවා පිළිබඳ ක්‍රියා නොකිරීම නිසාය. පූජකවරුන්ගේ සහ කාර්දිනල්වරුන්ගේ දුරාචාර ජීවිත පිළිබඳ ඔහු කම්පනයට පත්විය. මේ පූජකවරුන් තමන් ඉටු කරන්නාවූ නොයෙකුත් ආගමික වතාවත් කෙරෙහි නින්දාශීලී සහ සමච්චල්කාරී ආකල්පයක් දැක්වීම ඔහුගේ කෝපයට හේතු විය.
මුදල් ගෙවා පවු සමා කර ගැනීමේ ක්‍රමයක් මුදල් ඉපයීමේ මාර්ගයක් කරගැනීම සාමාන්‍ය ජනයාගේ දැඩි විරෝධයට ලක් විය.
සාමාන්‍ය වශයෙන් ගත් කළ ඒ අවදියේ පාප්වරු බවට පත්වූ අය ඒ තනතුරුවලට සුදුස්සෝ නොවූහ. 1492 සිට 1503 දක්වා පාප් තනතුරේ කටයුතු කළ ඇලෙක්සැන්ඩර් බෝගිය පාප්තුමා ඒ පදවියට පත්වූයේ විශාල වශයෙන් අල්ලස් දීමෙන් බව ඉතිහාස පොත්වල සඳහන් වේ.
පූජකවරුන්ගේ දුරාචාර හෙළා දැක ඊට විරුද්ධව නැගී සිටි ලූතර්ට සාමාන්‍ය ලබ්ධිකයින්ගේ සහයෝගය ලැබුණි. දෙවියන් වහන්සේ සහ බයිබලය කෙරෙහි විශ්වාසය තැබීම ප්‍රමාණවත් වේ යයි ලූතර් ලබ්ධිකයින් සහ දෙවියන්වහන්සේ අතර අතරමැදියන් අවශ්‍ය නොවන බවද ප්‍රකාශ කළේය.
ලූතර්ගේ විරෝදය පුළුල් ව්‍යාපාරයක් බවට පත්ව 16 වැනි හත වර්ෂයේදී ඇතිවූ ක්‍රිස්තියානි ආගම පිළබඳ මහා ප්‍රතිසංස්කරණයට මග පෑදුවේය.
පවතින ක්‍රම හා පැවතුම් සාමාන්‍ය ජනයාගේ අනුමැතියට හේතු නොවන පරිදි සිදුවේ නම් ඊට විරුද්ධව නැගී සිටීම වැළැක්විය නොහැක. එවැනි අවස්ථාවලදී ජනතාව මෙහෙයවීමට සමත් නායකයින් පෙරට ඒම අනිවාර්යයෙන්ම සිදුවන්නකි. ආගමික පමණක් නොව දේශපාලන වශයෙන් ගත් කළද සිදුවන්නේ මෙපමණය. රට කුමක් වුවත් ක්‍රියාත්මක වන්නේ එකම න්‍යාය බවද පැහැදිලිය.
යමිකිසි සංස්ථාවක්, සංවිධානයක් දූෂිත වූ කළ එහි පැවැත්ම කෙටි වන්නට පුළුවන. එසේම එවැනි සංස්ථා අරමුණුවලින් පලා යන විට හෝ ඒවායේ අනුගාමිකයින්ගේ අදහස් උදහස්වලට කන් නොදී සිටින විට හෝ ඔවුනගේන් ඈත් වන විට හෝ ඒවා නිවැරදි කරගන්නා බලාපොරොත්තුවෙන් ඇතිවෙන ප්‍රතිචාර ව්‍යාපාර වැළැක්වීමට නුපුළුවන.
දැන් අප අපේ රට ගැන සලකා බැලිය යුතුය. අපේ ර‍ට දැඩි වියවුල් තත්ත්වයක පවතින බවට තර්කයක් නැත. ආගමික, දේශපාලන, ආර්ථික, සාමාජයීය වශයෙන් ගත් කළ මේ රටේ කිසිවකුට සතුටු විය හැකි තත්ත්වයක් නැත.
සෝම හාමුදුරුවන් ඉටු කළ, ඉටු කරන්නට බලාපොරෝත්තු වූ කාර්යභාරය මැනිය හැක්කේ මේ පසුබිම් තුළය. සෝම හාමුදුරුවන්‍ අපවත්වූ දින සිට ආදාහනය සිදුකළ අවස්ථාව වෙන තෙක් මෙරට අත්දුටු දේ පෙර සඳහන් තත්ත්වයට විරුද්ධව නැගීසිටි පුළුල් නිහඩ විප්ලවයකි. අප රටවාසීන් කිසිදාක නොදුටු විප්ලවයක් ලෙස හඳුන්වා දීමටද පුළුවන. “ඇයි මෙතරම් මහා ජනකායක්?” කියා මේ රටේ දේශපාලන නායකයන් ඇසුවේ ඒ නිසාය. “ඒ වෙන නායකත්වයක් නොතිබූ නිසාය” යන පිළිතුර අද රට මුහුණ පා තිබෙන ලොකුම ප්‍රශ්නය කුමක්දැයි පෙන්නුම් කරයි. “සිදුවෙමින් පවතින ජාතික හා ශාසනික විනාශයද පැහැදිලිව ප්‍රකට වෙද්දී මුනිවත රැකීම කුහක භික්ෂු ප්‍රතිපදාව නොවන්නේ දැයි මගේ සිත මටම දොස් නගන්නට විය.” සෝම හාමුදුරුවන්ගේ මේ වදනෙන් උන්වහන්සේ කරන්නට බලාපොරොත්තු වූයේ කුමක්දැයි මනාවට විස්තර වේ.
සෝම හාමුදුරුවන්ගේ මේ මෙහෙය ඉටු කිරීමට උන්වහන්සේ අවිය කර ගත්තේ බුදු දහමයි. උන්වහන්සේගේ ආගමික, සාමජයීය, දේශපාලන සහ ආර්ථික දර්ශනය බිහි වුයේ බුදු දහමෙන්ය. එය ඉතා බලසම්පන්න දර්ශනයක් විය. උන්වහන්සේගේ දේශනාවල කිසිම පටහැනි බවක් හෝ ප්‍රතිවි‍රෝධී බවක් නොදුටුයේ මේ නිසාය. සෝම හාමුදුරුවෝ මෙන් සෑම ක්ෂේත්‍රයක් සඳහාම බුදු දහම අර්ථවත් යයි පෙන්වා දෙන ඒකාබද්ධ දර්ශනයක් වෙන කිසිවකුගෙන් මෑත ඉතිහාසයේ දකින්නට නොලැබුණු බව උන්වහන්සේගේ අපවත් වීම හේතුකොට ගෙන අප අත්දුටු සිද්ධීන්ගෙන් පැහැදිල වේ.
අද ලංකාවට අවශ්‍යව ඇත්තේ දැඩි විනය, දැඩි නීතිගරුක බව, දැඩි ප්‍රතිපත්ති ගරුක බව සහ හැම දෙයක්ම මැනීම සඳහා මිණුම් දණ්ඩක් සහ බලවත් දර්ශනයකි. මේ සියල්ලම බුදු දහම විසින් මිනිසාට ලබා දෙනු ලැබ ඇත. අප අද මුහුණ පා සිටින සියළුම ප්‍රශ්නවලට පිළිතුර සෝම හාමුදුරුවෝ බුදු දහමින් ලබා දුන්හ.

Top

සාමය උදාවන ගාසා තීරය

  යුද්ධය  යනු මහා පරිමාණයෙන් ඇතිවන දරුණු ගැටුම් වේ. යුද්ධය; ඉතිහාසය පුරා අතිවූ ගෝත්‍රික ගැටුම් වල සිට නගර, රාජ්‍යයන් හා අධිරාජ්‍යයන් අතර ඇති...

Popular