මහල්ලා සහ සැඳෑව

ගේ පුරා රජයයි
නිහඬතාවය පාළුව
දුබල එළියකි කුප්පිය
සක්මන් කරයි තනිකම

ගියේ ඈ කොතැන ද
ආයෙත් එයිද කිසි දින
ගෙවී ගිය ඈ සමගින්
අතීතය විසිතුරු ද කොතරම්

බත් ඉදෙන සුවඳකි ගෙතුලේ
මිදුලේ වැලේ රෙදි කඩ
පොල් අතු හැඩේ සුදු වැලි
සවස් යාමය සුවයකි

පවුල් වී දුරබැහැරට
නික්ම ගිය දූ දරුවන්
දෙදෙනා පැලේ එක්වී
ගෙවූ දිවි සුවපත් ද කොතරම්

ඇය නැත ඇගේ සුවඳයි
සැඳෑ සුළඟේ එන්නේ
වැල් ඇඳ තනි රකී මට
කඳුළ පාළුව සමඟින්

නූතන ජීවක වෙදදුරන්

”ඉඳගන්න”.

”හිටගන්න”.

”ප්‍රෙෂර් අද වැඩිවගේ.”

”බෙහෙත් වැඩිකර බලමු.”

”එහා ෆාමසියෙන් ගන්න.”

”එන මාසේ මුල ආයෙ.”

”සුළු ගාණක් මගේ

ගාස්තුව වැඩි වෙලා.”

මේ බෙහෙත් ටික බීල

ඇවිත් මා හමු වන්න

වෙනසක් නෑ වගේනම්

ආයේ වෙනසක් කරමු

”ඊළඟ නොම්මරෙ එන්න.”

ආගම

කෝවිල බිඳදා පන්සල හැදුනට

බුදුරැස් නැත එහි විහිදෙන්නේ

පන්සල බිඳදා කෝවිල හැදුවත්

නැත දෙවියෝ එහි වැඩ ඉන්නේ

ආගම් නාමෙන් රැවටුණු මිනිසුනි

මුලා නොවී ඇස් ඇරපන්නේ

සාමය සමඟිය ඇති තැන පමණයි

දෙවිවරු බුදුවරු වැඩ ඉන්නේ

බුදුන් පුදන්නට මල් සුපිපෙනවා

දෙව් මැදුරේ මිදුලේ මල් පඳුරේ

සත සිත නිවෙනා බණක් ඇසේවා

සිව් සත සනහා මිනිසුන්ගේ

තත්ත්වය

තත්ත්වය රැකිය යුතු බව හැම තැනම කියයි අපමණ වෙහෙස ගෙන රැකුමට කරුණු සොයයි එය රකිනවා නම් කිසිවෙක් නොමඟ නොයයි නැති තත්ත්වයක් ගෙන සමහරු ඉහළ ගියයි යුතුකම ගුණදහම දිවියට වැද ගත්වේ පොදුජන මෙහෙය සලකන වැඩ අග පත්වේ නිවැරදි ගමන් මඟ ගිය හොත් රස වත්වේ රැකෙනව නියති හිත හොඳ පිරිසගෙ තත්ත්වේ

වැස්ස....

මේ කුළු අහසට වඩින්න
 විදුලිය රේඛා ඇදෙන්න 
හීගතු සුළඟක් ඇවිදින් 
හෙමිහිට ගතවට වෙලෙන්න

 රෙදි වේලල අරන් තියා 
අම්මා දර, දිය, වී ටික. 
සේරෝමත් ගෙට අරගන 
අගු පිලේම බල ඉන්නෙ 

 ගොළු වී ගිය විහඟ ගීත 
යළි අපෙ සවනට ඇසෙන්න 
තුරුළිය නව දලු මල් ලා 
පරිසරයම හැඩ කරන්න 

 ඇළ,දොළ ගංගා ගලන්න 
වතුපිටි සරුසාර වෙන්න 
සිවුපා සතුනට දිය බී 
සතුටින් එහෙ මෙහෙ සරන්න 

 මින් රළ සතුටින් දියඹේ 
පීනායන යුරු බලන්න 
වියළී ඉරි තැළුණ බිමෙන් 
ළා නිල් තණපත් නැගෙන්න 

 පෙම්වත් වැස්සක් වසින්න 
හනි හනිකට හනි හනිකට