🇱🇰🇱🇰🇱🇰🇱🇰❤️දකුනේ සද

 🖤දකුනේ සද 🖤

♥️පොල් ගස් පෙල එක යායට සදකැන් දෙන හැන්දෑවක මාතර සද ලස්සනදැයි ,,

හිතින් අහනවා ,,,,,,,

දකුනේ සද ඈත ඉදන් සිනා පානවා ,,,,,,

♥️විකසිත පෙම් මල් පූදින අවිහිංසක නෙතු අද්දර මට ඉඩදැයි හැමදාටම 

හිතින් අහනවා,,,,,,

දකුනේ සද ලැජ්ජාවෙන් දෑස් පියනවා,,,,,,

♥හිරු අවරට වඩින කලට දිවුල් ගසක් යට හිදගෙන දොඩමලු වන්නට හැකිදැයි 

හිතින් අහනවා ,,,,,,,,

දකුනේ සද ප්‍රේමනීය රටා අදිනවා ,,,,,,,,,,,,

♥️නොමැකෙන ලෙස හද සිතුවම්, බිතුසිතුවම් වී ඇති කල සද මගෙමැයි හැමවිටදිම

හිතින් අහනවා,,,,,,,,,,,

දකුනේ සද දෑස් වලින් කතා මවනවා,,,,,,,,,

♥️සසර පුරුදු එක් වුනාම හමුවන එක අරුමයක්ද නුබ ගැන තතු හැම විටකම 

හිතින් අහනවා,,,,,,,,,

දකුනේ සද එබී බලා සිනා ගෙනෙනවා,,,,,,,,,

♥️ඉසුරුමුනියෙ විහාරයේ පෙම් යුවළට සම නොවුනට අපි තරම්ම ඔවුන් නොවේ

හිතින් අහනවා,,,,,,,,

දකුනේ සද ලෙන්ගතුකම දොවා වඩිනවා,,,,,,,

♥️නුඹේ නමට ලියපු ගීය පද එකිනෙක ගලපන විට සංසාරෙම සුවද දේවි 

හිතින් අහනවා,,,,,,,,,

දකුනේ සද ආදරයෙන් මදෙස බලනවා,,,,,,,,

                                         

ඩොලර් කදු මතින් පිය නගන T 20

 

ටෙස්ට් ක්‍රිකට් වෙනුවට ප්‍රේක්ෂකයන් ආකර්ශනය කරගන්න ආරම්භ කළ කෙටි කාලීන ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ පළමු අදියර පටන් ගත්තේ තනිදින ක්‍රිකට් තරග වලින්. ක්‍රිකට් ඉපදුණේ එංගලන්තයේ වුවත් ක්‍රිකට් වානිජ්‍යකරණය ගැන මුලින්ම ගැඹුරින් කල්පනා කළේ ඔස්ට්‍රේලියානුවෙක්. ඒ එරට ධන කුවේරයෙක් වුණු කවුරුත් දන්න කෙරී පැකර්. ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාව එකතැන පල්වෙන එක නවත්වන්න මුදල් ඉදිරියෙන් තියලා පැකර් ගහපු ගැටේ නිසා ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ සුවිශාල පෙරළියක් සිද්ධවුණා. පන්දුවාර හැටක් විධිහට ආරම්භ වුණු එක්දින ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාව පසුව අනුක්‍රමයෙන් පන්දුවාර පනහේ තරගයක් බවට පෙරළුණා. දශක කීපයක් යද්දී එක්දින ගමනත් ප්‍රේක්ෂකයන්ගේ උද්වේගය අඩුකරන බවක් දැනෙන්න පටන් ගත්ත නිසා පන්දුවාර විස්ස එහෙමත් නැත්නම් සෝඩා බෝතල් ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාව ලෝකය තුළ උප්පත්තිය ලබනවා. ඒ එංගලන්තයේ ක්‍රිකට් මූලෝපායික වෙළෙඳ ඒජනත්වරයකු වන ස්ටුවර්ට් රොබර්ට්සන් නිසයි. (එකම එක පැන්සයක්වත් එමගින් ඔහු අතිරේකව උපයාගත්තේ නෑ. ඒ ගැන වෙනම කතාකළයුතුයි.)

එම තරගාවලිය හැඳින්වෙන්නේ ටී 20 බ්ලාස්ට් කියායි. වේ විධිහට 2003 වසරේදී එංගලන්තයේදී මෙම 20-20 තරගාවලි සැකැස්ම ආරම්භ වුවත් එය ලෝකය තුළ මුල්බැස ගත්තේ ඉන්දියාවෙදියි. කිසිකෙනෙක් විස්සයි විස්ස ඉපැදුණේ එංගලන්තයේ කියලා හිතන්නෙ නැති තරමට අද වනවිට එය ඉන්දියානු වෙලා. හරියට බොලිවුඩ් සිනමාව වගේ. ඒ නිසා දැන් ටී. 20 අධිරාජ්‍යය පවතින්නේ ඉන්දියාව තුළ කිව්වොත් හරි. ලෝකයේ සියලු රටවල ක්‍රීඩකයන් මිල්ල සොයාගෙන දැන් එන්නේ ඉතාලියට නොවෙයි, ඉන්දියාවට. එය කොතරම් මුදල් නිර්මාණය කරනවාද කියනවා නම් මාස දෙකකින් ශ්‍රී ලංකා රුපියල් කෝටි පහක්, හයක් සාක්කුවේ දාගන්න ඊට සම්බන්ධවන ක්‍රීඩකයන්ට හැකියි. ඒ වගේම ලෝකයේ ඉන්න ධන කුවේරයන් තමයි ඉන්දීය ප්‍රිමියර් ලීග් කණ්ඩායම් මිලදී ගෙන තිබෙන්නේ. මෙහෙම හැකියාවක් නිර්මාණය වෙලා තිබෙන්නෙ එමගින් උපයන ලාභාංශවල විශාලත්වයයි.

අපි ආපහු කතාවේ මුලට ගියොත් පෙර කීවාක් මෙන් 2003 එංගලන්තයේ ආරම්භවුණු පන්දුවාර විස්ස තරග රටාව ඉක්මනින්ම නැව් නැග්තේ නවසීලන්තයටයි. ඔවුන් 2005 වසරේ ටී 20 තරග ආරම්භ කළා. ඒත් නවසීලන්තය තුළ එතරම් ප්‍රචලිත පන්දුවාර විස්සයි විස්ස තරගාවලියක් තවමත් පැවැත්වෙන්නෙ නෑ. නමුත් ඉස්සෙල්ලා කිව්වා වගේ විස්සයි විස්ස ගැන පුළුල්ව කතාවෙන්න ගන්නේ ඉන්දියාව වැඩේ බාරගත්තාට පසුවයි. ඉන්දියානු උප මහාද්වීපය වගේම සමකය ආශ්‍රිත කලාපය තුළ ඉන්න ජනගහනයත් සමඟ ලෝකයේ විශාල වෙළෙඳපොළක් ඉදිවෙලා තිබෙනවා. ඒ නිසා 2008 අවුරුද්දෙදි මේ සෙල්ලම හඳුන්වා දුන්නාට පසුව මේ දක්වා කිසිදු රටකට පන්දුවාර විස්සෙන් ලබාගත නොහැකිවූ සාර්ථකත්වයක් ඔවුන් නෙළා ගත්තා කියන්න හැකියි. ප්‍රිමියර් ලීග් 20-20 තරගාවලියක වැඩිම කණ්ඩායම් ගණනක් ක්‍රීඩා කරන්නෙත්, වැඩිම කාලයක් දියත් වෙන්නෙත් ඉන්දීය ප්‍රිමියර් ලීග් (අයි.පී.එල්.) තරගාවලියයි. වැඩිම ප්‍රේක්ෂකයන් සහභාගිවන ලෝකයේ වෙනත් වෙනත් තැන්වල සංවිධානය කරන තරගාවලිය බවට නමක් දිනාගන්නත් අයි.පී.එල්. තරගාවලියට හැකිවෙලා තිබෙනවා. පළමුව දකුණු අප්‍රිකාවටත් පසුව ඩුබායි ප්‍රමුඛ ක්‍රීඩාංගණ වෙතත් එය රැගෙන යන්නට ඉන්දීය තරග සංවිධායකයින් කටයුතු කළේ ඉන්දියාවේ පැවැත්වීමට නොහැකිවූ වාතාවරණයන්ට විකල්පයක් වශයෙනුයි. පසුගියදා කෝවිඩ් වසංගතයෙන් ආරක්ෂා වෙන්න පිටිය තුළ සජීවී ප්‍රේක්ෂකයන් නොමැතිව තරගාවලියක් වානිජමය වශයෙන් සාර්ථක කරගන්න ඉන්දීය බලධාරීන්ට හැකිවුණා. මේ වැඩේ එක්ක මෙම තරගාවලියේ ඇති ශක්තිමත් ව්‍යූහය කුමක්ද යන්න මනාව තේරුම් ගන්න අපට පුළුවන් වෙනවා.

දැන් ලෝකය තුළ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා කරන රටවල් අතර අයි.පී.එල් (ඉන්දියාව), බිග් බෑෂ් (ඔස්ට්‍රේලියාව), පී.එස්.එල්. (පාකිස්තානය), සී.පී.එල්.(බටහිර ඉන්දීය කොදෙව්), සුපර් ස්මෑෂ් (නවසීලන්තය), ටී 20 බ්ලාස්ට් (එංගලන්තය), මාන්සි සුපර් ලීග් (දකුණු අප්‍රිකාව), ඒ.පී.එල්. (ඈෆ්ගනිස්ථානය), එල්.පී.එල්. (මීට පෙර එස්.එල්.පී.එල් ලෙස 2012 ඇරඹිණි.) - (ශ්‍රී ලංකාව), යුරෝ ටී.20 ස්ලෑම් (අයර්ලන්තය, ස්කොට්ලන්තය සහ නෙදර්ලන්තය- යෝජනාවී ඇත) තරගාවලි සංවිධානය කෙරෙන හෝ කිරීමට යෝජිත තරගාවලි වශයෙන් දක්වන්න හැකියි.

මීට අමතරව අන්තර් ජාතික ක්‍රිකට් ආයතනයේ අනුමැතියෙන් තොරව ලෝකයේ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා කරන කණ්ඩායම් අතර තවත් මෙවැනි සෝඩා බෝතල් ක්‍රිකට් තරගාවලි පැවැත්වෙනවා. කැනඩාවේ, හොංකොං හා නේපාලයේ විස්සයි විස්ස තරග පැවැත්වෙද්දී එක්සත් අරාබි එමීර්, කටාර් යන රාජ්‍යයන් ටී. 10 තරගාවලියක් සංවිධායනය කරනවා. එංගලන්තය තවත් පන්දු 100 තරගාවලියකුත් ක්‍රියාත්මක කරනවා. ඇමරිකාව, මැලේසියාව, නෙදර්ලන්තයත් මේ වැඩේට ඇතුළත්. දේශීය වශයෙන් නම් මෙවැනි විස්සයි විස්ස තරගාවලි කෙන්යාවේ, සිම්බාබ්වේ, නැගෙනහිර අප්‍රිකානු රටවල තරගාවලියක් ලෙස කෙන්යාව තුළත් සංවිධානය වීමෙන් ටී.20 කුණාටුවෙන් ලෝකයේම ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවට ගැලවීමක් නොලැබෙන බව පැහැදිලියි. එය එක අතකින් කාර්ය බහුල මානව සමාජයට අලුත් වීරයන් දකින්න ඒ වීරයන්ගෙන් තමන්ගේ මනස ශක්තිමත් කරගෙන අනාගතයට මුහුණ දෙන්න ඉවහල් කර දීමක්. විස්සයි විස්ස ක්‍රිකට් වසන්තය අද වනවිට ලෝකයේ මානව සංස්කෘතිය තුළ උදේ තේ කෝප්පය නැත්නම් අවදිවූ පසු පානය කරන කිරි කෝප්පය තරමට හුරුපුරුදු අත්දැකීමක් වන්නේ ඒ නිසයි. අපි කවුරු කැමති වුවත් අකමැති වුවත් අනාගත ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ පැවැත්මේ ප්‍රධානම යතුර ඇත්තේ විස්සයි විස්ස ක්‍රීඩාව තුළයි. විස්සයි විස්සෙන් උපයන මුදල් පන්දුවාර පනහ, ටෙස්ට් තරග, දේශීය ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ පැවැත්ම වෙනුවෙන්, ක්‍රීඩකයන්ගේ වැඩිදියුණුව වෙනුවෙන් යොදාගන්න බලධාරීන් කටයුතු කරන්නේ කාටත් හොරෙන් සාක්කුවටත් ටිකක් දාගෙන බව ආයෙ අමුතුවෙන් කිවයුතු නෑ.

ඒ මොකද කියනවා නම් ප්‍රිමියර් ලීග් 20 -20න් ලෝකයේ ක්‍රීඩා පිටි තුළ උපදින මුදල් කඳු ඒ තරම් විශාල නිසයි. ඇතැම් විටෙක ඉන්දියාව තුළ විතරක් ටී.20 ජාත්‍යන්තර ලීගයෙන් උපයන ධනස්කන්ධය එඩ්මන් හිලරි හා ටෙනිසිං ෂර්පා පළමුුවෙන් තරණය කළ එවරස්ට් හිම ගිරටත් වඩා විශාල වන දිනය වැඩි ඈතක නොවෙයි. අපි කවුරු කැමති වුණත් අකමැති වුණත් (අතීත කාමයෙන් පෙළෙන සමාජය නව්‍යකරණයට කොහොමත් ටිකක් අකමැතියි.) ටී. 20 වංශ කථාව ප්‍රබල ක්‍රීඩා ආර්ථික අධිරාජ්‍යයකට වැටී ඇති අධිවේගී මාර්ගයක්. ඒක කිසිවිටෙකත් ප්‍රතික්ෂේප කළ නොහැකි යතාර්ථයක්.

වසර 125 ක් සපිරෙන දහම් පාසල් ඉතිහාසය

සමස්‌ත ලංකා දහම් පාසල් දිනය වශයෙන් අගෝස්‌තු 03 වැනි දින සම්මත කරගන්නා ලද්දේ 1895 අගෝස්‌තු 03 වැනිදා ගාල්ලේ විජයානන්ද දහම් පාසලේ ආරම්භ දිනය වශයෙන් සලකාය.

ඇමරිකානු ජාතික කර්නල් හෙන්රි ස්‌ටීල් ඕල්aකොට්‌තුමන් සහ රුසියානු ජාතික හෙලේනා පැට්‌ට්‍රොව්නා බ්ලැවැස්‌කි මැතිනියත් යන පරම විඥනාර්ථවාදී පුරෝගාමීන් දෙදෙනා 1880 මැයි 17 වැනි දින ගාලු වරායෙන් දිවයිනට පැමිණ මැයි 19 වැනි දින ගාල්aලේ විජයානන්ද විහාරස්‌ථානයේ විහාරාධිපතිව වැඩ විසූ අක්‌මීමන ධර්මාරාම හිමියන් වෙතින් තිසරණ සහිත පන්සිල් සමාදන්ව බෞද්ධයන් වූහ.

ඕල්කොට්‌තුමාගේ පුරෝගාමිත්වයෙන් මෙරට ඇති වූ බෞද්ධ අධ්‍යාපනයේ එක්‌ ප්‍රමුඛ අංශයක්‌ වූයේ ඉරු දින දහම් පාසල් සේවාවයි.

1980 කොළඹ පරමවිඥනාර්ථ බෞද්ධ සංගමය පළ කළ සියවස්‌ සැමරුමේ සඳහන් වන්නේ 1881 පෙබරවාරි 13 වැනිදා මැලිබන් වීදියේ නො. 54 දරන නිවසේ පළමු දහම් පාසල ආරම්භ කළ බවකි. එහෙත් ගුරුවරුන්ගේ හිඟය නිසා මෙය වැඩිකල් පවත්වාගත නොහැකි විය.

1884 සී. ඩබ්ලිව්. ලෙඩ්පීටර් මහතා හා සී. දොන් බස්‌තියන් යන දෙදෙනා එක්‌ ඉරිදා දහම් පාසල් ව්‍යාපාරය කරගෙන ගියද එයද අඛණ්‌ඩව කරගත නොහැකි විය.

1978 දී කොළඹ ආනන්ද විද්‍යාලය මගින් පළ කළ 'ආනන්ද' නම් කලාපයේ සඳහන් වන්නේ '1886 නොවැම්බර් 01 දා මැලිබන් වීදියේ නො. 61 දරන ස්‌ථානයේ බෞද්ධ ඉංග්‍රීසි පාඨශාලාව ආරම්භ කළ බවයි. අද එය ආනන්දයයි. සී. ඩබ්ලිව්. ලෙඩ් පීටර් මහතා ප්‍රථම විදුහල්පති විය. ආරම්භක ශිෂ්‍ය සංඛ්‍යාව 37 කි. මෙහි ගුරුවරුන්ට බුද්ධ ධර්මය ඉගැන්වීය." දක්‌වන ලද සියල්ලම අද පවත්නා ඉරු දින දහම් පාසල් සේවාව වැන්නක්‌ නොවේ.

1991 දී අධ්‍යාපන ප්‍රකාශන දෙපාර්තමේන්තුව පළ කළ ආචාර්ය ආනන්ද ගුරුගේ මහතාගේ සංස්‌කාරකත්වයෙන් පළ කළ "ධර්මපාල ප්‍රතිරාවය" 356 පිටුවේ මෙසේ සඳහන් වේ.

"මම සෙන්පතිතුමාගේ රියෙන් බටහිර පළාතේ ගමින් ගමට යමින් අධ්‍යාපන ව්‍යාපාරය ජනප්‍රිය කරවීම සඳහා දේශනා පැවැත්වීමි. මේ වන විට ලෙඩ් පීටර් මහතා සිය ඉරුදින පාසල් කොළඹ අරඹා තිබිණි.

මෙහි එන ධර්මපාල තුමාගේ කියමනේ ද පැහැදිලි වන්නේ දහම් පාසල් සේවාවේ ආරම්භය නොව ආනන්ද විHdලයේ ආරම්භය ගැනයි.

1893 ජුනි මස 8 වැනි දින "ලක්‌මිණි පහන" පුවත්පතේ පුවත් සිරස්‌තලය සඳහන් වූයේ බුද්ධාගම ඉගැන්වීම ගැනය. "කුඩා දරුවන්ට ඉරිදා දිනවල බුද්ධාගම ඉගැන්වීම පිණිස කොළඹ හැරිසන් මහතා උස්‌තැන්නේ නිවසේම පිහිටුවන ලද පාඨශාලාව මේ 9 ඉරිදා පිහිටුවන අපරභාගයේ පවත්වනු ලැබේ. මේ සඳහා අවස්‌ථාව හික්‌කඩුවේ නායක හිමියන් ඇතුළු ගිහි පැවිදි පිරිසක්‌ සහභාගි වන බවයි."

දැනට වාර්තා වන අන්දමට ශ්‍රී ලංකාවේ විධිමත් මුල්ම ඉරුදින දහම් පාසල වන්නේ 1895 අගෝස්‌තු 03 දා ඇරඹි විජයානන්ද දහම් පාසල බව තහවුරු වේ.

දහම් පාසල් සේවාවද ඕල්කට්‌තුමා ඇතුළු පිරිස මෙරටට ඇති කළ බෞද්ධ පුනර්ජීවනයේම එක්‌ අංගයකි. මෙකල පළ වූ "ලක්‌මිණි පහන", "සරසවි සඳරැස්‌" ආදී පුවත්පත් පරීක්‍ෂා කරන විට ඕල්කොට්‌තුමා, ධර්මපාල ආදීන් නොයෙකුත් තාඩන පීඩන මැද ගෙන ගිය අරගලය මනාව පැහැදිලි වේ.

ඕල්කොට්‌තුමාගේ දිනපොතේ 143 පිටුවේ මෙවැනි සඳහනක්‌ ඇත.

"මගේ සිතට වැදගත් අදහසක්‌ පහළ විය. බෞද්ධ ළමයින් ඔවුන්ගේ හැම විහාරස්‌ථානයකම විශේෂ දිනවල බෞද්ධාගම උගත යුතුය. ක්‍රිස්‌තියානිවරු තම දරුවන්ට පල්ලියේ තම ආගම උගන්වන සේ බෞද්ධයන් එසේ නොකරන්නේ මන්ද?

ඉරු දින දහම් පාසල් ඇතිකිරීමේ චින්තන පදනම ඕල්කොට්‌තුමාගේ චින්තනයේ හරය වූ බව පෙනේ. ගාල්ලේ විජයානන්ද දහම් පාසල 1895 අගෝස්‌තු 03 වැනි දින ඇරඹි නමුත් එය අඛණ්‌ඩව පවත්වාගෙන යැම සඳහා "විජයානන්ද සභාව" නමින් සභාවක්‌ ඇතිකරන ලදී.

1889 ඇරඹි විජයානන්ද දහම් පාසල විහාරාධිපති පයාගල සිරිසුමනතිස්‌ස හිමියන්ගේ අභාවයත් දහම් පාසල ඇරඹූ ඩී. කේ. සුබසිංහ මහතා කොළඹට මාරු කිරීමත් නිසා දහම් පාසල නවතා දමන ලදී.

පසුව 1895 අගෝස්‌තු 03 වැනි දින විහාරාධිපති පූජ්‍ය ඇගුලපොල ජිනරතන ස්‌වාමීන්වහන්සේ විසින් නැවතත් දහම් පාසල ආරම්භ කරන ලදී.

ආරම්භයේදී සිසුන් 75 ක්‌ පමණ සිටි දහම් පාසල ක්‍රමයෙන් 15 දක්‌වා අඩු විය. මේ සම්බන්ධයෙන් කලකිරුණු විහාරාධිපති හිමියන් සහ ක්‍රියාකාරීන් සාකච්ඡා කොට රැස්‌වීමක්‌ කැඳවීය. එහිදී "විජයානන්ද" නමින් සභාව පිහිටුවිය. ප්‍රධාන අනුශාසක ධුරයට පූජ්‍ය ඇහැලේපොළ ජිනේරය හිමි ද සභාපති ධුරයට එස්‌. ඒ. ජයසුන්දර ලේකම් ජී. සමරකෝන්, උපලේකම් ඊ. එච්. තෙබේරිස්‌ සිල්වා ද 10 දෙනකුගෙන් යුත් කාරක සභාවක්‌ ද පත්කර ගන්නා ලදී.

මෙසේ ඇරඹි දහම් පාසල ක්‍රම ක්‍රමයෙන් දියුණු විය. මුලදී ගුරුවරු 4 දෙනකු ඉගැන්වීමේ කටයුතු කළ අතර සිසුන් 40-50 අතර ප්‍රමාණයක්‌ විය. ඉරිදා දින උදේ 8 සිට 10 දක්‌වා බුද්ධ ධර්මය සිසු අවබෝධය ආදි ගෝලයන් ඉගැන්වීම් කරන ලදී. වසරින් වසර ප්‍රභාවය කරා ගිය දහම් පාසල විවිධ ප්‍රභූන් විසින් ආධාර උපකාර කරනවා වූ අතර දරුවන්ට ත්‍යාග දීම විවිධ තරග පමණක්‌ නොව විභාග පරීක්‍ෂණ ද පවා පැවැත්විණි. වාර්තාවල සඳහන් වන පරිදි විවිධ පංති යටතේ ඉගැන්වීම් කෙරුණු අතර ළමුන් 700ක්‌ පමණ දහම් පාසලට සහභාගි වූ බව දැක්‌වේ.

විජයානන්ද සභාව ක්‍රම ක්‍රමයෙන් පුළුල් සංවිධානයක්‌ බවට පත්විය. බොහෝ දෙනා එයට සම්බන්ධ වීමට පෙලඹිණි.

ඉතා ක්‍රමානුකූල මුදල් පාලනයක්‌ හා විධිමත් බව නිසා විජයානන්ද සභාව ශක්‌තිමත් වූ අතර ඒ නිසාම විජයානන්ද දහම් පාසල ද දියුණුවෙන් දියුණුවට පත්විය. එහි ප්‍රතිඵලය වූයේ 1895 දී ඇරඹි විජයානන්ද දහම් පාසල මවු දහම් පාසල ලෙස සලකා ශාඛා දහම් පාසල් 04 ක්‌ පිහිටුවීමයි. 1901 වර්ෂය වන විට ඒවා නම්,

1. දේවතුර මාගල්ලේ සුධර්මාරාම දහම් පාසල

2. මිනුවන්ගොඩ පරමානන්ද දහම් පාසල

3. ගල්වඩුගොඩ පරම විඥන දහම් පාසල

4. මාතලේ කූඹියන්ගොඩ විද්‍යානන්ද දහම් පාසල වේ.

ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රථම විධිමත් ඉරු දින දහම් පාසල වූ ගාල්ලේ විජයානන්ද ඉරුදින දහම් පාසලේ ප්‍රධානාචාර්යවරු පිළිබඳ සටහනක්‌ තබමි.

1. ඩී. ඡේ. සුබසිංහ මහතා - 1889 සිට වසර කිsහිපයක්‌

2. බදුල්ලේ ඥානවිලාන හිsමි - 1895-1914 දක්‌වා

3. බී. ජී. පියදාස සිරිසේන මහතා - 1915-1934 දක්‌වා

4. ඩී. ජයසිංහ මහතා - 1935-1949 දක්‌වා

5. එච්. ජයසිංහ මහතා - 1950-1962 දක්‌වා

6. පණ්‌ඩිත ගාල්ලේ
අපි වෙමු සිරිලක බොදු දරුවෝ

මියගිය පළමු කොරෝනා රෝගියා කලක් අප.නිවස ජීවත් වූ අයෙක්

මේක කියවද්දි බය වෙයි මටත් කොරෝනා.කියල..නැ නෑ.එයා අවුරුදු ගානක කලින් අල්ලපු ගමට ගියා පදිංචියට(කොස්වාඩියෙන් හාල්පන්විල ගමට ) 

බීමට ටිකක් ඇබ්බැහි වෙලා හිටිය පොරක්.එදා සිටම ඉතින් ඒ නිසා වකුගඩුවක්ද අහිමි විය.ඒ ගැන ඉතින් කියන්න ඕන නෑනෙ.එසේ තිබියදී පවා ගයිඩ් වැඩේ කරන් ඉදිද් තමා මේකත් එලොවන් ඇවිත් පත්තු උනේ

ප්‍රශ්ණය යනු එය නොව ඔහු ආසරය කල අය සහ දුව බෑනා ආහ අසනීප වී සිටියදී බලන්න පැමිණි අයද බියෙන් සිටීමයි

කොරෝනා වෛරසය ආසාදනය වී ශ‍්‍රී ලංකාවේදී මියගිය පළමු රෝගියා වනුයේ අංගොඩ ජාතික බෝවන රෝග විද්‍යායතනයේ දැඩිසත්කාර ඒකකයේ ප‍්‍රතිකාර ලබමින් සිටි මාරවිල හාල්පන්විල ප‍්‍රදේශයේ අරලිය මාවතේ පදිංචිව සිටි ධර්මසිරි ජනානන්ද නමැති එක්දරු පියෙකි.



පනස් නව (59) හැවිරිදි වියේ පසුවූ ඔහු සංචාරක මග පෙන්වන්නෙකි. මෙම මරණයත් සමග මාරවිල හාල්පන්විල ප‍්‍රදේශයේ දැඩි ආරක්ෂිත වැඩපිළිවෙළක් ක‍්‍රියාත්මක කර ඇති බව මාරවිල පොලිසියේ මූලස්ථාන ප‍්‍රධාන පොලිස් පරීක්ෂක ධම්මික විජේසිංහ මහතා පැවසීය.

මියගිය ධර්මසිරි ජනානන්ද මහතා භාෂා ගණනක නිපුණත්වයක් ඇති අයෙකි. ජර්මන් ජාතික සංචාරක පිරිසක් රැුගෙන සීගිරිය, දඹුල්ල සහ යාල යන ප‍්‍රදේශවල දින ගණනාවක සංචාරයක නිරත වීමෙන් පසු ඉකුත් 15 වැනිදා නැවත සිය නිවස කරා පැමිණි අතර පසු දින ඔහුට හටගත් රෝගී තත්ත්වයක් හේතුවෙන් මාරවිල ප‍්‍රදේශයේ පිහිටි පෞද්ගලික රෝහලකින් ප‍්‍රතිකාර ලබා ගැනීමට ගිය අවස්ථාවේ එහි වෛiවරයා ඔහු පරීක්ෂා කර බලා මාරවිල මූලික රෝහලට ගොස් ප‍්‍රතිකාර ලබා ගැනීමට උපදෙස් දී ඇත.

මාරවිල මූලික රෝහලේ වෛiවරුන්ගේ පරීක්ෂාවට ලක් කිරීමෙන් අනතුරුව ඔහු කොරෝනා වෛරසය ආසාදිතයකු බව නිගමනය කිරීමෙන් පසු අංගොඩ ජාතික බෝවන රෝග විiායතනයට යැවීමට කටයුතු කර ඇත. එහිදී දින ගණනාවක් සාමාන්‍ය වාට්ටුවක ප‍්‍රතිකාර ලබමින් සිටියදී ඉකුත් 24 වැනිදා රෝග තත්ත්වය උත්සන්න වීමෙන් දැඩි සත්කාර ඒකකයට යොමු කර ඇත. එසේ ප‍්‍රතිකාර ලබමින් සිටියදී ඉකුත් 28 වැනිදා ඔහු මිය ගොස් තිබේ.


ධර්මසිරි ජනානන්ද මහතා කාලයක් තිස්සේ දියවැඩියාව, අධික රුධිර පීඩනය, කොලොස්ටරෝල් යන රෝගාබාධවලින් පෙළුණු අයෙකි. ඔහුට මීට වසර කීපයකට පෙර ඇති වූ රෝගී තත්ත්වයක් හේතුවෙන් වකුගඩුවක් ද බද්ධ කර ඇති බව වෛiවරු පවසති.

මාර්තු 25 සිට අප්‍රේල් 7 දක්වා ඉතා අවදානම් කාලයක් ලෙස සලකා ජනතාව ඒකරාශීවීම වැළැක්වීමට වහා පියවර ගතයුතු බව වෛද්‍ය සංගමය පවසයි

දැනට හඳුනාගත් කොවිඩ් - 19​ රෝගීන් 100 ආශ්‍රයෙන් මෙතෙක් හඳුනා නොගත් කොරෝනා රෝගීන් 500 ක පමණ ප්‍රමාණයක් සිටිය හැකි බව රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමයේ සහකාර ලේකම් වෛද්‍ය නවින්ද සොයිසා මහතා කීය.  

මෙම රෝගීන් 100 ඇසුරු කිරීම මත නිරෝධායනය කරමින් සිටින 18000 ක පිරිස අතරත් මේ අය සිටිය හැකි බව ද වෛද්‍ය සොයිසා මහතා කීය.  

එක් රෝගියකුට තවත් රෝගීන් 406 ක ප්‍රමාණයක් බිහි කළ හැකි වෙන අතර සමාජ ගැටීම් සියයට 75 කින් අඩු නොකළහොත් මේ තත්ත්වය වර්ධනය වෙන බව ද ඔහු ප්‍රකාශ කළේය.  

රෝගය බෝවී ඇති අයෙක් සමාජයෙන් ඈත්වී නිවසේ සිටියහොත් රෝගය බෝවීම සිදුවන්නේ සියයට 2.5 කට පමණක් බව අනාවරණයවී ඇතැයි හෙතෙම සඳහන් කළේය.
එක් රෝගියකුගෙන් තවත් 406 කට රෝගය බෝවෙන්නේ නම්, අපේ රටේ සමාජගතවී සිටින රෝගීන් සංඛ්‍යාව අනුමාන කළ නොහැකි බව ප්‍රකාශ කළ වෛද්‍ය සොයිසා මහතා අප රට පසුවන්නේ අවදානම් සීමාවේ බවද කීය.  

හඳුනාගත් රෝගීන් 100 න් 35 ක් නිරෝධායන මධ්‍යස්ථානවලින් හඳුනාගෙන ඇති අතර ඉතිරි 65 නිසා තවත් 500ක 600ක පමණ පිරිසක් නිරෝධායනය විය යුතු බවට සැක කරනු ලබන බව ද කීය.  

මෙම වසංගත රෝගී තත්ත්වය පියවර 4 කින් යුක්තවෙන අතර පළමුවැන්න කිසිම රෝගියකු නොවීමයි. දෙවැන්න අහඹු ලෙස රෝගීන් සිටීමයි. තුන්වැන්න රෝගීන් සමූහයක් වශයෙන් සිටීමයි. සිව්වැන්න සමාජගත ව්‍යාප්තියයි. අප සිටින්නේ තුන්වැනි පියවරේ ‘බී’ කොටසේය. මේ වෙනවිට පවුලෙන් එළියට රෝගය ව්‍යාප්තවී ඇති බව ද වෛද්‍ය සොයිසා මහතා කීය.  

මෙහිදී වැඩිදුරටත් කරුණු දක්වමින් වෛද්‍ය සොයිසා මහතා මෙසේද කීය.  

හදිසි තත්ත්වයක් යටතේ රෝගීන් සංඛ්‍යාව වැඩි වුවහොත් එය සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රයට දරා ගත නොහැකිවනු ඇත. මේ හඳුනාගත් රෝගීන් 100 න් 18000 ක් ගැන අවධානය යොමුකර ඇත. සමාජගත රෝගී විය හැකි පිරිස ගැන පැහැදිලිව කිව නොහැක.  

මේ පිරිස් ගැටෙන එක අවම කළ යුතුව ඇත. වැඩි රෝගීන් පිරිසක් සිටින්නේ කොළඹය. කළුතර ගම්පහ අනෙක් ප්‍රදේශයි. මේ අය අතර පළාතෙන් බැහැරට ගිය අය සිටිනු ඇත. ඉන්දියාව දින 21 ක් සියල්ල නතර කර ඇත. සියයට 75 කට වඩා රටේ සංචරණය නතර කර ඇත. ඒ අය සඳහා ජන ජීවිතය ගෙන යාමට තීන්දු තීරණ ගත යුතුව ඇත. ද්‍රව්‍ය නිවාසවලට ගෙනගොස්දීමේ වැඩපිළිවෙළක් ක්‍රියාත්මක විය යුතුය. රෝගය ප්‍රබල වූ පසු ප්‍රතිකාර කිරීමට අපට ඇති අවස්ථාවන් සීමා සහිතය.  

කොතලාවල වෛද්‍ය පීඨයට අදාළ රෝහලේ හදිසි ප්‍රතිකාර අංශය යොදා ගැනීමට පියවර ගෙන ඇත. ඇඳන් 80 ක් 100 ක් අතර ප්‍රමාණයක් එහි සැකසිය හැකි වෙයි. ඉදිරියේදී තදබදයක් ඇතිවුවහොත් එයට සූදානම් විය යුතුව ඇත. රෝගය බරපතළ වුවහොත් තදබදයක් ඇති නොවනසේ පියවර ගැනීමට සූදානමක් තිබිය යුතුව ඇත. හදිසි ප්‍රතිකාර, විශේෂයෙන් නිර්වින්දන වෛද්‍යවරු මේ ගැන සාකච්ඡා කර තිබේ.  

මේ තාක්ෂණය යොදා ගත හැකි අවස්ථාවකි. රෝගීන්ට අවශ්‍ය බෙහෙත් ලබාදීමේදී තාක්ෂණය දියුණු කළ යුතුව ඇත. මේ වෙනවිටත් වෛද්‍යවරු 10 ක් පමණ නිරෝධායනයට යෙදවීමට සිදුවී ඇත. වෛද්‍යවරු යෙදවීමට නොහැකි වුවහොත් එය බරපතළ ප්‍රශ්නයකි. වෙනත් රටවල වෛද්‍යවරු බොහොමයක් සේවයෙන් ඉවත්වී ඇත.  

මේ තත්ත්වයන් මත අප්‍රේල් 1 සිට 7 වැනිදා වෙනතුරුවත් උච්චම අවස්ථා ලෙස සැලකිය යුතුය. සමාජ දුරස්ථතාවය දෙවැනි පියවර යටතේ තිබිය යුතුය. දැනට තිබෙන දත්ත අනුව පසුගිය 23 හා 24 දිනවල කරන ලද ක්‍රියාකාරකම් සමග එතැන සිට සති දෙකක් බැලිය යුතුය. ගිය 13 වැනිදා සිට 27 වැනිදා දක්වා එක් අවස්ථාවක්ද, දෙවැනි අවදානම අප්‍රේල් මුල් සතියේද විය යුතුයි. ඒ අනුව මාර්තු 25 සිට අප්‍රේල් 7 දක්වා ඉතා අවදානම් කාලයක් ලෙස සලකා ජනතාව ඒකරාශීවීම වැළැක්වීමට වහා පියවර ගතයුතු බවද හෙතෙම අවධාරණය කළේය.