කුළ ගෙට යනතුරු දියනියකට හෙටක්

වැලි පොල් කටු ගෙන 

මිදුලේ තනියම 

බත් ඉව්වා නුඹ 

මවක වෙලා

බෝනික්කා ගෙන 

වෙද ගෙදරට 

හඬමින් දිව්වා 

පියකු වෙලා

කෝටුව අරගෙන 

කවි ගී කිව්වා 

තනියම ටීචර් 

කෙනකු වෙලා

සුරතල් දෝණිය 

අපටත් නොදැනීම 

අද මහ ලොකු 

ගැහැණියක වෙලා

නුඹේ යොවුන් සිත 

පාට සිහිනවල 

රහසින් වත් නැත 

සැරි සැරුවේ

සුවඳට දිව එන 

මත් බමරුන් දෙස 

නුඹ නැහැ 

හොරැහින් වත් බැලුවේ

දොසක් අහන්නට 

දෙමවුපියන් හට 

දුවේ ඉඩක් නැහැ 

නුඹ තැබුවේ

කිරුළක් නැතුවත් 

නුඹ හින්දා මම 

රැජිනක් වූවා අද

ගැහැනුන්ගේ කඳුළු

ගැහැනුන්ගේ නෙතගින් ද 

සිතැගින් ද

රිදවා රිදවා ගලන ඒ

උණුසුම් කඳුළැලි

සිව් දිගින් ගලා ඇවිදින් 

ලෝකයම උතුරා යන දාක

ඒ උණුහුම් කඳුළු අතර ම

ඒවාට් ඉගිද බිගිද දුන්

කෲර මිනිසුන් ගිලී යනවිට

සියල්ල සිදුවී හමාරය

ගැහැනියකගෙ හිතක උනන

 කඳුළු බිංදුවක වගතුග

කවියක් කොට ලියා තබමි 

ඇහැ ගැටුණොත් කියවනු මැන

ලොව දහසක් පතිනියනට 

ඇහෙනවාද මගෙ මේ හඩ

ඒ කවියේ අකුරු අතර 

ඔබෙ කඳුළත් ඇති බලන්න

2017 නව වසරේ

දුරුතු මසේ නිවෙසට ආ අමුත්ත දින දසුන කදිම

අරුම පුදුම ඉදිරි ගමනෙ තතු පවසයි දිනයක හැම

කරුමෙ අපේ නිමා වුණායයි පවසන විලසක උරුම

අරුණලු රැස් දහර ගලයි පෙන්වා ළහිරුගේ තරම

ගෙවුණු වසරෙ අමිහිරි දෑ අමතක කර දමා ඉවත

හැදුණු වැඩුණු ගුණ දහමට අනුකූලව යොමා දෙනෙත

බිඳුණු මිතුරු නෑදෑකම තර කරගෙන සදා දියත

ලැබුණු වසරෙ කිරිබත් කමු සිරිකත ගෙනඒවි සැපත

රටට දැයට සමයට හෙට නොනැසෙන මෙහෙයක් කෙරේවා

අදට වඩා හෙට ජාතික අබිමානය ළෙහි රැඳේවා

ගතට සිතට සුව බල දෙන නිරෝගිතාවය දැනේවා

සතුට සැපත සම්පත පිරි නව වසරක් උදා වේවා

අරුමැති සාදයක්

එගොඩ වත්තෙ බංගලාවෙ

ලොකු හාමුගෙ

උපන් දිනේ සාදෙ අදලු

වත්ත වටේට ම දල්වා

පාට පාට විදුලි බුබුළු

බලන් නඟේ

නුඹ කවදාවත් දැක නැති

මේ විසිතුරු

ලොකු කුඩ සිටුවා තැන තැන

මේස රවුමෙ පුටු තියාන

ගනිමින් මධුවිත ටික ටික

දුම් දමනා රසමසවුළු

බලපන් බුදිනා අරුමය

නාභිය පෙන්වා ඇදගෙන

ඇඟට හිරට කොටට ඩෙනිම්

තවරා වත්සුනු සියොලඟ

පැද්දෙන පෙරළෙන කාලේ

රැඟුම් රඟදෙන අරුමය...

සඳත් බැස යනව හිමිහිට

කාලය ගිය හැටි නොදැනි ව

අන්දර වැට මුල්ලෙ ඉඳන්

බැලුවා ඇති ඔය විගඩම්

උදෙන් පිසූ

බත් ඩිඟිත්ත

පිළුනු ගැහෙන්නට කලියෙන්

කන්නට විගැහින් අපි යමු

නඟේ අපේ

පැල් කොටේට...

සුනාමියට වසර 12 යි

ගැඹුරු සත්සර පතුල බිදලා
ඇබරි ඇබරී වියරු රළ පෙල
මුහුද මහ මැද දෙදරවාලා
බුර බුරා නැගි කුරිරු රළ පෙල

වෙරළ සම්පත ගිලා ගත්තේ
මිනිස් ජීවිත දසදහස් ගනනින්
නිවෙස් සුණු විසුණු කරමින්
සියලු හිමිකම් නසා දමලා

දුවපු මහ දන මනන් අතරේ
මහළු ගැබ්බර අබල දුබල අයද
හැති දමා පරදුවට තබලා
දිව්වෙ තම දිවි රැකුමටා

නිමාවුනි රළ බිදුනු පෙම හා
මහ පොළොව දෙවනත් කරාලා
ශේශවූ වේ කැබලි පමනකි
ගලින් ඉදිවුන මාලිගා